فهرست مطالب
مقدمه
حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
انواع حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
نشانه های حسادت کودکان از نظر روانشناسی
دلایل حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
آثار حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
برخورد با حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
سخن آخر درباره کودک حسود
بخشی از متن
مقدمه
حسادت در کودکان از نظر روانشناسی یک احساس منفی است که وقتی فرد توجه نامناسب اطرافیان خود را تجربه می کند، شعله ور می شود. کودک حسود، زمانی که توجه والدین یا مراقبان به کودک دیگری معطوف می شود، آن را احساس می کنند. بیشتر کودکان به مادران خود وابسته هستند. بنابراین اگر توجه مادر به طور کامل به کودک معطوف نشود، برای آن ها طبیعی ترین واکنش این است که نسبت به کسی که این توجه را جلب می کند احساس حسادت کنند. با توجه کافی و آموزش مهارت های مقابله ای مناسب به کودک برای مدیریت آن از عواقب شخصیتی این حس می توان جلوگیری کرد.
حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
درست مانند بزرگسالان، کودکان نیز می توانند احساسات مرتبط با حسادت را تجربه کرده و آن را نشان دهند که اغلب برای آن ها و سایر اعضای خانواده گاهی جالب و گاهی ناراحت کننده است. اولین واکنش والدین اغلب مواقع سرزنش یا شرمسار کردن کودک است، اما این شیوه وضعیت را بدتر می کند. کمک به کودک برای مقابله موثر با حسادت در سنین پایین می تواند در تقویت مهارت های او موثر باشد تا با احساسات مشابهی که ممکن است در بزرگسالی تجربه کند با افزایش اعتماد به نفس و به روش درست تر مقابله کند.
حسادت در کودکان رایج است و یکی از ناخوشایندترین احساساتی است که کودک می تواند تجربه کند. ترس از دست دادن توجه منجر به اضطراب واحساس بی قراری و عصبانیت نسبت به خواهر و برادر یا دوستانی می شود که مورد توجه قرار می گیرند. چنین کودکانی اغلب به دلیل حسادت با همسالان دعوا و درگیری پیدا می کنند.
و ...
دیدگاه خود را ثبت کنید