تحقیق جایگاه مزاح وشوخی دراسلام / بصورت فایل word قابل ویرایش در48 صفحه قابل استفاده دانشجویان و محققین حوزه معارف اسلامی و دینی
چکیده:
در شرایطی که آمار مبتلا یان به افسردگی وبیما ریهای روحی به خصوص جوانان روبه ازدیاداست وجود نشاط در جا معه امری ضروری به نظر می رسد .اگر ما به اطراف خود بنگریم ،صحنه هایی از غم وشادی را به وضوح مشا هده خواهیم کرد که هر کدام در جای خود لا زمه ی زندگی بشر است گاهی غم وزمانی شادی به سراغ انسان می آید اما او فطرتاً از غم گریزان وبه شادی متمایل است. در این میان جوانی که به مرحله شکفتگی، پویایی ونشاط دوران بلوغ پا نهاده بیش از دیگران به شادی می اندیشد وآن را با خود آرایی و امثا ل آن هاظا هر می سازد این حق جوان است که در جا معه شاد باشد واز زندگی خود لذت مشروع ببرد .
قطعاً اسلام که دینی فطری وتأمین کننده صلاح دنیا و آخرت انسان است،مخالف شادی نیست بلکه حامی وپشتیبان آن نیز می باشد.امادرصورتی که شادی ها، مزاح هاوشوخی هاحلال و مطابق بادستورات اسلام باشند؛ وانسان را ازراه حق دور نسازند.
کلیدواژه ها: خودآرایی، فطرتا، مزاح، شوخی
فهرست مطالب
فصل اول.. 2
بخش اول.. 3
کلیات تحقیق.. 3
1-1-1تبیین موضوع: 4
2-1-1 اهمیت وضرورت: 5
3-1-1 اهداف: 6
هدف کلی: 6
اهداف فرعی: 6
4-1-1سوالات... 7
سوال اصلی.. 7
سوالات فرعی: 7
پیشینه تحقیق: 8
روش تحقیق: 10
موانع ومحدودیت ها: 11
بخش دوم. 12
مفهوم شناسی.. 12
1-2-1: مزاح وشوخی.. 13
درلغت: 13
دراصطلاح.. 13
2-2-1: اسلام. 13
درلغت: 13
دراصطلاح: 13
فصل دوم. 14
مزاح وشوخی چیست؟. 15
در شوخی کردن موارد زیر باید رعایت شود. 15
الف) ارزش آبرو وحرمت مومن.. 15
رفتار پیامبر در کلام ائمه. 16
ویژگی‌ها و حدود شوخی.. 16
آسیب‌های شوخی بی‌رویه. 17
شوخی در سیره پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم. 18
الف) شوخی با انجشه. 18
ب) بهشت‌نرفتن پیران. 18
ج) سفیدی چشم. 18
د) شوخی با بلال. 18
نظر اسلام و امام خمینی(ره) نسبت به تفریحات، سرگرمی‌ها و شوخی چیست؟. 20
پاسخ اجمالی.. 20
پاسخ تفصیلی.. 20
شادی دراسلام. 23
حدود شادی: 27
خنده و تبسم. 28
شوخی کردن عنوانی برای دشمنی با آیات خدا 29
فصل سوم. 30
انواع شوخی دراسلام: 31
مزاح.. 32
مزاح مذموم. 34
آیا مزاح در اصل گناه است؟. 35
مزاح های مذموم: 37
مزاح چگونه با رذائل اخلاقی رابطه دارد ؟. 38
آداب و شرایط مزاح.. 40
شوخی هایی از آنها نهی شده: 42
شوخی بانامحرم: 43
ملعبه قراردادن دیگران: 44
نتیجه گیری: 48
مقدمه:
خستگی جسم و روح، با تفریحات سالم و مزاح و لطیفه گویی برطرف می شود. پرداختن به نشاط روحی و شادابی روان، در سایه لطایف و ظرایف، امری طبیعی و مقبول و مورد حمایت شرع و دین است، البته با مراعاتهایی خاص.
برخلاف تصور یا القاء آنان که می کوشند چهره ای خشن و عبوس از اسلام ارایه دهند، در فرهنگ دینی مسأله خوشحالی و شادی و خرسندسازی و «ادخال سرور» و شاد کردن دیگران، جزء خصلتهای مثبت و پسندیده به شمار آمده است. از مزاح و شوخ طبعی به عنوان یک خصلت مؤمنانه یاد شده است. اولیای دین و بزرگان مکتب نیز در عمل، این گونه بوده اند.
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه در او «دعابه» است. راوی از امام پرسید: دعابه چیست؟ حضرت فرمود: یعنی مزاح و شوخی.
شوخی کردن، اگر در حد و مرز مجاز و معقول باشد، شادی آور است و شادکردن مردم به فرموده حضرت رسول، کاری پسندیده است و در روایات، از ادخال سرور در دل اهل ایمان تمجید شده است: «اِنّ مِن اَحبِّ الأعمالِ اِلیَ اللّه عزّ و جلّ اِدخالُ السّرور علی المؤمنین: از محبوبترین کارها نزد خدای متعال، وارد ساختن شادمانی بر دل مؤمنان است.
یونس شیبانی از امام صادق علیه السلام نقل کرده که آن حضرت پرسید: چگونه است شوخی و مزاح کردن شمابا یکدیگر؟ گفتم: اندک است. حضرت با لحنی عتاب آمیز فرمود: چرا با هم مزاح و شوخی ندارید؟ «فاِنّ المداعبة مِن حُسنِ الخلق»، شوخی و مزاح، بخشی و جزیی از خوشرفتاری و حسن خلق است و تو می خواهی از این طریق، سرور و شادی بر دل برادرت وارد کنی، پیامبر هم با افراد شوخی می کرد، می خواست که آنها را شادمان ساز
دیدگاه خود را ثبت کنید