پاورپوینت انواع فولاد ابزار

توضیحات محصول

دانلود پاورپوینت انواع فولاد ابزار با فرمت pptx ودر 52 اسلاید قابل ویرایش 

فهرست مطالب:
طبقه‌بندی فولادهای ابزار
فولادهاي ابزار بر اساس نوع کاربرد
فولاد ابزار کربنی
فولاد ابزار سردکار
فولادهای مقاوم در برابر شوک
فولاد ابزار گرم کار
فولاد ابزار تندبر
فولادهای قالب پلاستیک
فولادهای ابزار با کاربردهای خاص
انتخاب فولادهای ابزار
فولاد ابزار مقاوم به ضربه
فولاد ابزار سرد شونده در آب
فولاد ابزار
فولاد ابزار ويژه
تاثير عناصر آلياژي
تاثير عناصر آلياژي بر خواص فولاد
خواص مکانيکي فولادهاي ابزار
عمق نفوذ سختی
عملیات حرارتی

چند نکته اساسی در عملیات حرارتی
سخت کاری و تنش‌های مربوطه به آن
اتمسفر کوره های عملیات حرارتی
گازهای بی‌اثر

قسمتی از متن پاورپوینت انواع فولاد ابزار

طبقه‌بندی فولادهای ابزار


—فولادهای ابزار (Tool steels) گروهی از فولادهای کربنی ((Carbon steels) و فولادهای آلیاژی هستند که با عملیات حرارتی آنها می‌توان خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوبی در آنها به وجود آورد، به طوری که بتوان از آنها ابزارهایی نظیر ابزارهای برشی سنبه و ماتریسهای برش، خمکاری، فرم دادن، کشش، قالب‌های پلاستیک و اکستروژن ساخت. فولادهای ابزار به فرم های میلگرد، شمشال، بلوکه‌های فورج شده و ریخته‌گری شده و در حالت آنیل شده در بازار عرضه می‌شوند.

—فولادهای ابزار به طور کلی بدین صورت دسته‌بندی می‌شوند: سخت شونده در آب، سخت ‌شونده در روغن، سخت شونده در هوا، مقاوم در برابر ضربه، گرم‌کار، تندبر، فولاد قالب ‌های پلاستیک و فولادهای خاص. در هر دسته، فولادهای مختلف با آنالیز شیمیایی و ویژگی‌های مختلف قرار می‌گیرند.

—فولادهای ابزار کربنی

—W1 یک فولاد ابزار کربنی سخت شونده در آب است که میزان کربن آن 0.91-100% می باشد. این فولاد پس از سختکاری، دارای سطح سخت و مغز نرم‌تر می شود.

فولاد ابزار سردکار

کربن و کروم بالا(D)
آلياژ متوسط، سخت شونده در هوا(A)
سختي بالا
مقاومت بالا در برابر تغيير شکل
مقاومت سايش عالي
سختي متوسط در حرارت بالا
حساسيت کمتر به ترک و تاب برداشتن
کاربرد در قالب هاي برش، سوراخ و کشش، تيغه هاي قيچي

سخت شونده در روغن(O)
سختي پذيري متوسط
کاربرد در ساخت قلاويز، برقو، حديده و قالب پلاستيک

 پاورپوینت انواع فولاد ابزار

فولادهای ابزار سرد کار

—چند نوع ابزار سرد کار (Cold- work tool steels) در زیر معرفی می‌شوند:

—01 یک فولاد ابزار همه منظوره (General purpose) سخت شونده در روغن است که در عملیات حرارتی، سختی بالایی می‌گیرد. ابزارها و قالب‌های ساخته شده از این نوع فولاد دارای لبه‌های بادوامی هستند.

—06 یک فولاد ابزار با آلیاژ متوسط (Medium- alloy) و 1.45% کربن و سخت شوند در روغن است. در این فولاد در حالت آنیل شده، حدود یک سوم کربن به صورت گرافیت و بقیه کربن به صورت ترکیبی کاربایدی می‌باشد. سهولت ماشین‌کاری این فولاد ابزار بهتر از بقیه انواع فولادهای سخت شونده روغن است. فولاد 06 برای کاربردهای عمومی در قالب‌سازی و ابزارسازی مناسب است واستحکام به سایش بسیار خوبی دارد. ولی لبه‌ها قطعات ساخته شده از این فولاد دوام زیادی ندارد.

—A2 یک فولاد ابزار همه منظوره سخت شونده در هوا است که به هنگام عملیات حرارتی دچار اعوجاج اندکی می‌شود و استحکام به سایش خوبی دارد. این فولاد کاربردهای عمومی زیادی دارد و نسبت به فولادهای گروه S (مقاوم در برابر شوک) استحکام سایشی بالاتر داشته و چقرمگی بهتری نسبت به فولادهای گروه D (مقاوم به سایش) دارد.

—A6 یک فولاد ابزار کرم – مولیبدن کم آلیاژ (Low- alloy) سخت شونده در هوا است که ترکیبی از ویژگی‌های چقرمگی، استحکام و مقاومت در برابر سایش را از خودنشان می‌دهد. برای ساخت ابزارها و قالب‌های سرد کار با عمر کاری متوسط، A6 یک انتخاب عالی است. دمای سختکاری این فولاد نسبتا پایین است و در هوا سخت می‌شود و به همین دلیل ثبات ابعادی خوبی در عملیات حرارتی دارد.

 پاورپوینت انواع فولاد ابزار

—D2 یک فولاد ابزار پر کربن و پر کرم، سخت شونده در هوا است. این فولاد طوری فرموله شده است که ترکیبی از ویژگی‌های حاصل از سخت شونده در هوا و مقاومت عالی در برابر سایش را از  خود نشان می‌دهد. این نوع فولاد به عنوان یک معیار استاندارد برای مقایسه دیگر فولادها از نظر مقاومت سایشی، ثبات ابعادی در عملیات حرارتی و دیگر ویژگی‌های حاصل از سخت شدن در هوا می‌باشد.

—D3 یک فولاد ابزار سرد کار پر کربنی سخت شونده در روغن است. از ویژگی‌های مهم این فولاد می‌توان به مقاومت سایشی بسیار زیاد، استحکام فشاری بالا و قابلیت سختکاری عمقی (Deep hardening) اشاره کرد. از این فولاد در مواردی استفاده می‌شود که مقاومت سایشی، تغییر شکل ناپذیری (Non- deformation) و سختی بالا مورد نیاز باشد.

—

—D7 یک فولاد سرد کار پر کربن، پر کرم و سخت شونده در روغن است که نسبت به فولاد قبلی، کربن و وانادیم بیشتری دارد و دارای حداکثر استحکام سایشی است. ثبات ابعادی این فولاد خوب است. ولی استحکام در برابر ضربه و چقرمگی آن پایین است. فولاد D7 در سختکاری احتیاج به حرارت بالاتر و زمان نگهداری طولانی‌تر در این حرارت دارد. اگر این فولاد به درستی سخت‌کاری شود، می‌تواند سختی خود را در دماهای بالا نیز حفظ کند.