از توانمندسازی کارکنان تعاریف مختلفی ارائه شده است. به عنوان مثال برخی معتقدند که توانمندسازی کارکنان، مجموعه‌ای از سیستم‌ها، روش‌ها و اقداماتی است که فرد از طریق توسعه قابلیت و شایستگی خود در جهت بهبود و افزایش بهره‌وری، بالندگی و رشد و شکوفایی سازمان و با توجه به هدف‌های سازمان به دست می‌آورد. آموزش از جمله پیچیده‌ترین کارویژه های سازمان‌ها در اداره امور هر سازمان و به خصوص در مدیریت نیروی انسانی محسوب می‌شود. از آنجائی که پس از به‌کارگیری نیروی انسانی در سازمان، باید نظام بهسازی و به‌کارگیری مناسب منابع انسانی در دستور کار قرار گیرد، آموزش به عنوان مهم‌ترین اقدام و برنامه برای هر سازمانی در دستور کار قرار گیرد تا باعث توانمندی نیروی انسانی موجود شده و موفقیت‌های پیش‌بینی‌شده را تضمین کند و با ارتقاء سطح بینش و بصیرت عمیق کارکنان و آموزش مهارت بیشتر به کارکنان به اجرای وظایف محول شده منجر می‌شود و در نتیجه موجب رسیدن به هدف‌های سازمانی با کار آیی و ثمربخشی بهتر و بیشتر می‌شود.
توانمندسازی کارکنان یکی از مزیت‌های سازمان‌ها برای رشد بهره‌وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت‌ها و توانایی‌های فردی و گروهی آن‌ها در جهت اهداف سازمانی است. توانمندسازی را می‌توان یک فرآیند در نظر گرفت که در آن به‌وسیله توسعه و گسترش نفوذ و قابلیت افراد و تیم‌ها به بهبود و بهسازی مستمر عملکرد یاری می‌رسانند. همچنین توانمندسازی یک راهبرد توسعه و شکوفایی سازمانی محسوب می‌شود. پس از سال‌ها کسب تجربیات ارزنده، نخبگان و متخصصان به این باور رسیدند که اگر سازمانی بخواهد در اقتصاد و انجام وظایف و کارکردهای خود موفق و پیروز باشد و در عرصه رقابت پابرجا بماند باید از نیروی انسانی خلاق، متخصص و باانگیزه بالا برخوردار باشد. لذا در یک جمع‌بندی می‌توان گفت، توانمندسازی کارکنان در سازمان‌ها و نهادها یک فرایند است که از طریق آن فرهنگ توسعه و ارتقاء کارکنان نهادینه می‌شود و کارکنان توانمند شده می‌توانند گام‌های مؤثری در تحقق و پیگیری آرمان‌ها و اهداف سازمانی بردارند.
دیدگاه خود را ثبت کنید