چکیده:
رفتار شهروندی سازمانی (Organizational Citizenship Behavior - OCB) به رفتارهای داوطلبانه‌ای گفته می‌شود که کارکنان فراتر از وظایف شغلی انجام می‌دهند و به بهبود فضای کاری و عملکرد سازمانی کمک می‌کنند. هدف این مقاله، بررسی تأثیر OCB بر بهبود رفتار و عملکرد سازمانی با تکیه بر مطالعات نظری و داده‌های تجربی در ایران است. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مؤلفه‌های OCB همچون نوع‌دوستی، وظیفه‌شناسی، ادب، جوانمردی و فضیلت مدنی تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد فردی و جمعی دارند.
مقدمه:
در فضای پرتلاطم و متغیر امروزی، تنها سازمان‌هایی موفق‌اند که نیروی انسانی توانمند و متعهدی در اختیار دارند. یکی از شاخص‌های مهم موفقیت، وجود رفتارهای داوطلبانه کارکنان در قالب رفتار شهروندی سازمانی است. این رفتارها می‌توانند با ارتقای روحیه همکاری، کاهش تعارضات، و افزایش تعهد سازمانی، بهبود چشمگیری در عملکرد سازمان ایجاد کنند.
تعریف و مؤلفه‌های OCB:
باتمن و ارگان (1983) رفتار شهروندی سازمانی را رفتارهای اختیاری و داوطلبانه‌ای می‌دانند که مستقیماً در شرح وظایف رسمی نیامده‌اند اما عملکرد سازمان را تقویت می‌کنند. بر اساس مدل ارگان (1988) پنج مؤلفه اصلی OCB عبارت‌اند از:
نوع‌دوستی (Altruism): کمک به همکاران در انجام وظایف شغلی.
وظیفه‌شناسی (Conscientiousness): پایبندی به قوانین و انجام دقیق مسئولیت‌ها.
ادب (Courtesy): رفتار محترمانه برای جلوگیری از بروز تعارض.
جوانمردی (Sportsmanship): تحمل سختی‌ها و پرهیز از شکایت.
فضیلت مدنی (Civic Virtue): مشارکت فعال در امور سازمانی.
روش‌شناسی تحقیق:
…….
ادامه دارد ….
دیدگاه خود را ثبت کنید