The highway geometric design guidelines for several countries provide suggestions for the coordination of
horizontal curves overlapping with sag vertical curves (sag combinations) to avoid combined configurations
that produce undesirable optical effects and reduced safety. Such suggestions are derived from studies based
on the drawing of the perspective of the road. This drawing method is severely limited with respect to the
simulation of the perspective view of the highway to the driver during the dynamic task of driving. Interactive
driving simulation methods are deemed to be more efficient for these objectives.
This paper reports the results of a study carried out using an interactive driving simulator to evaluate the effects
on the driver's speed behavior of different configurations of sag combinations and non-combined curves on a flat
grade with the same features as the horizontal curves of the sag combinations (reference curves). The speed
behaviors of drivers along the tangent–curve transitions of sag combinations and reference curves were recorded.
The speed on the approach tangent, the speed at the midpoint of the horizontal curve and the maximum
speed reduction (MSR), the difference between the maximum speed on the last 200 m of the approach tangent
and the minimumspeed on the first half of the horizontal curve,were analyzed. One-way repeatedMANOVAwas
performed to determine if the driver's speed behavior on the horizontal curves was influenced by different
configurations of sag combinations and reference curves.
The primary result was that on suggested sag combinations, the driver's speed behavior did not differ in any
statistically significant way from that on the reference curves. Whereas the critical sag combinations (configurations
that should be avoided) caused high values of maximum speed reduction along the tangent–curve transition,
which pointed to the driver's reaction to an incorrect perception of the road alignment. Therefore, this result
confirmed the effectiveness of the road design guidelines for the coordination of horizontal curves and sag
vertical curves
چکیده: دستورالعملهای طراحی هندسی بزرگراه برای چندین کشور، پیشنهاداتی را برای هماهنگی منحنیهای افقی دارای تداخل با منحنیهای قوس قائم (ترکیبات قوس) برای اجتناب از پیکربندیهایی که اثرات نوری نامطلوبی ایجاد نموده و ایمنی را کاهش میدهند، فراهم نمود. چنین پیشنهاداتی از مطالعات مبتنی بر ترسیم دورنمای جاده حاصل میشود. این روش ترسیم با توجه به شبیهسازی دورنمای بزرگراه برای راننده حین عمل پویای رانندگی، به شدت محدود میشود. روشهای تعاملی شبیهسازی رانندگی برای این اهداف کارآمدتر تلقی میشوند.
این پژوهش نتایج مطالعهای را گزارش میکند که با استفاده از شبیهساز تعاملی رانندگی جهت ارزیابی اثرات رفتاری سرعتی راننده در ارتباط با پیکربندیهای مختلف ترکیبات قوس و منحنیهای غیرترکیبی در زمینهای مسطح دارای همان ویژگیهای منحنیهای افقی ترکیبات قوس (منحنیهای مرجع) انجام گرفت. رفتارهای سرعتی رانندگان در امتداد انتقال خم مماس بر ترکیبات قوس و منحنیهای مرجع ثبت شد. سرعت در مماس تقرب، سرعت در نقطهی میانی منحنی افقی و بیشینهی کاهش سرعت (MSR)، تفاوت میان بیشینهی سرعت در ۲۰۰ متر آخر مماس تقرب و کمینهی سرعت در نیمهی اول منحنی افقی، مورد بررسی قرار گرفت. MANOVA تکرارشوندهی یکطرفه جهت تشخیص اینکه آیا رفتار سرعتی راننده روی منحنی افقی تحت تأثیر پیکربندیهای مختلف ترکیبات قوس و منحنیهای مرجع قرار دارد یا خیر، انجام شد.
نتیجهی اولیه این بود که در ترکیبات پیشنهادی قوس، رفتار سرعتی راننده در هیچ یک از شیوههایی که به لحاظ آماری بطور قابل توجهی متفاوتند با منحنیهای مرجع تفاوتی ندارد. در حالیکه ترکیبات قوس بحرانی (پیکربندیهایی که بایستی از آنها اجتناب کرد) مقادیر بالای بیشینهی کاهش سرعت در امتداد انتقال خم مماس را موجب میشود، به این امر واکنش راننده به یک برداشت نادرست از همترازی جاده گفته میشود. بنابراین این نتیجه اثربخشی دستورالعملهای طراحی جاده را برای هماهنگی منحنیهای افقی و منحنیهای قوس قائم تصدیق میکند.
کلمات کلیدی: شبیهساز رانندگی، ایمنی جاده، رفتار راننده، منحنیهای ترکیبی..
دیدگاه خود را ثبت کنید