کتاب مهارتهای روانی-آموزشی جهت کمک به دانش آموزانِ دارای مشکلات رفتاری: مداخلات شناختی-هیجانی راهنمای عملی برای معلم-درمانگران، روانشناسان و مشاوران مدرسه /30 صفحه نویسنده: کارمن وای. ریس/مترجم: علی عابدی
معلم- درمانگران برای دانش آموزان دارای عادات و رفتارهای مخل چه می کنند؟
معلم-درمانگر ، با تمرکز بر نیازهای خاص اجتماعی-هیجانی کودک مشکل دار ، یک رابطه بزرگسال-
کودک را با وی ایجاد می کند که می تواند منجر به شکل گیری بینشی جدید و ارتقای رشد کودک شود.
معلم-درمانگر، کودکان را کمک می کند تا جهت ارضای نیازهای اجتماعی-هیجانی شان، راه های بدیلی را
بیابند که اثربخش تر و از نظر اجتماعی مناسب ترند. رابطه درمانی معلم –دانش آموز منجر به ارزیابی دقیق
و کاملی از عوامل شناختی و عاطفی ای که بر رفتار دانش آموز تاثیر دارند می شود، و دانش آموز را در
یافتن راه های بدیل رفتار کردن درگیر می کند. بدین طریق، دانش آموزان در طول این فرایند، فعالانه در
اصلاح و بهبود هیجانی و رفتاری خود درگیر می شوند.
این مدل درمانی)مدل روانی-اموزشی(، ریشه در این باور دارد که تمامی رفتارهای مشکل زا بوسیله
تعداد زیادی از عوامل متعامل با هم تعیین می شوند ، و نیز اینکه تغییر در رفتار مشکل، مستلزم توجه به
همه جوانب شخصیتی کودک- احساس، تفکر، و رفتار – می باش . د معلم درمانگر مفاهیم و تکنیک های
روانی –آموزشی را برای دانش آموزان تشریح کرده و به دانش آموزان دارای رفتار مخل چگونگی خود-مدیریتی هیجانات و رفتارهای خود را فرا می دهد. معلم درمانگر، با این رویکرد که رفتار مخل و برونریز
کودک، یک فرصت چالش انگیز برای تسلط بیشتر معلم و دانش آموز و نیز فرصت ارزشمندی برای کمک به
رشد روش های خلاقانه و مولدتر احساس، تفکر، و رفتار کردن است، رابطه ای پذیرا و اطمینان بخش با
دانش آموز برقرار می سازد.
معلم درمانگر، بدون اینکه کودک را به حال خود رها کند، تلاشگرانه سعی در تقویت رابطه اطمینان
بخش متقابل با کودک کرده و کاربست فنون راهنمای کودکان ماهر را برای کمک به وی استمرار می بخشد.
معلم درمانگر همیشه با در نظر گرفتن امکان تغییر و تغییرپذیری هنگام کار با دانش آموز، از یک زبان
مسئله گشا-جهت یافته استفاده می کند:
اکنون شما می توانید مهارت های معلم درمانگر را فرابگیرید
مدرسه، جهت یادگیری چگونگی مقابله با موقعیت های استرس زا و رنج آور، ایجاد نگرش های مثبت و
مهارت های زندگی موثر و نیز حصول اهداف اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان، محیط و فضای ایده آلی را
فراهم می کند. در چنین محیطی، معلمان و دیگر اولیای مدرسه با آموزش های لازم و کافی می توانند
مهارت های روانی-آموزشی را به دانش آموزان فرا دهند. آموزش مهارت های روانی-آموزشی به دانش آموزان
مستقیما با نقش مدارس در آماده کردن کودکان برای عملکرد موثر و مواجهه شایسته با تقاضاهای جامعه
پیوند دارد. هنگام آموزش مهارت های روانی –آموزشی، قدرت فهم و خود-مدیریتی هیجان و رفتار در دانش
آموز افزایش داده شده، کمک می شود تا مقاومت شان را در مقابله با وقایع رنج آور زندگی پرورش دهند.
متاسفانه، میزان زیادی از این دانش و اطلاعات بسیار ضروری در حوزه ادبیات روانی –آموزشی، هرگز به
معلمان نمی رسد. در این فرایند …..
دیدگاه خود را ثبت کنید