تفسیر بالینی آزمون آدمك گودیناف/ بررسی شخصیت کودک بر اساس ترسیم آدمک

توضیحات محصول

تست روانشناسی/ تفسیر بالینی  آزمون آدمك گودیناف/ بررسی شخصیت کودک بر اساس ترسیم آدمک 

به طور کلی روش نمره گذاری در آزمون تصویر آدمک گودیناف از این قرار است که به هر قسمتی از تصویر یک نمره تعلق می گیرد که مجموع آنها 51 تجاوز نمی کند. با استفاده از جدول مخصوص، نمره خام تبدیل به سن عقلی می شود و از رابطه 100×سن تقویمی ÷ سن عقلی  بهره هوشی کودک بدست می آید.

شامل

جدول تبدیل نمرات خام به سن عقلی

بررسی شخصیت کودک براساس ترسیم آدمک

دستور اجرا وشرایط بکار بستن آزمون 

شخصیت کودک براساس ترسیم آدمک 

شیوه تحلیل ترسیم آدمک 

تفـسیر

قسمتی از فایل ورد 

             ترسیم آدمک و پاره ای رگه های خلقی

الف: هیجان پذیری – هیجان ناپذیری

هیجان پذیری آزمودنی بر اساس خطوط کمرنگ ، منقطع، مردد و گاهی لرزان مشخص می شود بدین معنا که نقاش برای تحقق ترسیم با مشکلاتی روبروست از آنچه کشیده احساس رضایت نمی کند دائماً به خطوط ترسیم شده باز می گردد ، خطوط را پر رنگ تر می کند و پاره ای از آنها را حذف می نماید. آدمک یا بسیار کوچک و یا بسیار بزرگ ترسیم می شود ساق های کوتاه و پاهای کوتاه نشان دهنده مشکلات تماس اجتماعی وی و احساس کهتری کم و بیش جبران شده اند.

گاهی نیز آدمک مرکزیت ندارد و در کناره های کاغذ ترسیم می شود.

می توان جستجوی تکیه گاه و ایمنی  را بر اساس ترسیم پیرامون یا طاق و سقف، مشاهده کرد. 
رنگهای ملایم و همراه با سایه روشن اند و گاهی در صورت وجود افسردگی ، سایه روشنهای سیاه و خاکستری دیده می شوند . حالت صورت آدمک مبین کمروئی و اضطراب است در پیرامون آدمک ،
 نرده ها، حفاظها و ابر ترسیم می شوند. بالعکس  در نقاشی کودکان هیجان ناپذیر، خطوط منظم ، به اندازه کافی پررنگ و بدون انقطاع و لرزش اند. آدمک در وسط صفحه ، با نسبتهای بهنجار و با رنگهای متوسط ترسیم می گردد.

ب- ملایمت – خشونت

ملایمت ، خوش خلقی ، اجتماعی خواهی و فرمانبرداری بر اساس حدسی از هیجان پذیری متجلی می گردد ( حساسیت نسبت به محیطی که آزمودنی مایل است مورد تأیید آن واقع گردد ) افزون بر آن ، خطوط انحنادار غلبه دارند رنگها ملایم و شادند و از آبی و پرتغالی بیشتر استفاده می شود بطور کلی ، جهت خطوط به سوی بیرون است و بین آنها فضاهائی مشاهده می شوند. آدمک تقریباً کوچک (نشانه تواضع ) است و عناصری در پیرامون ( رغبت به دیگری ، وابستگی به دیگران ) ترسیم می شوند.

جنبه کلی آدمک زنانه است و حالت بخود دلباختگی دارد افراط در این علائم ، مشخص کننده نرمش بیش از حد است در مورد اخیر ، ترسیم فاقد دقت و جزئیات است.

خشونت و پرخاشگری آزمودنی را وادار می کنند که شیوع عمل و موضوع اصلی خودرا تحلیلکند.خطوط زاویه دار ، پررنگ و برانگیخته و غالبا ً دارای تیزی هایی هستند .جزئیات صورت آدمک مبین خشم( چشمان بی رحم، بینی باپرده های باز ، لبهای کلفت) گاهی دندانها و ناخنها نیز ترسیم می شوند.

شانه های پهن و مشتها گره کرده اند . رمزهای تحلیلی و مردانه ترسیم می شوند گاهی آدمک اسلحه دارد یا حرکتی تهدید کننده را انجام می دهد گاهی نیز حصاری به دور او کشیده می شود که نشانه کوشش آزمودنی در سرکوبی حالت پرخاشگری است رنگها زنده اند وهمراه با رنگ قرمز است که همراه با سبز ، نشانه خشم وتوأم باسیاه نشانه احساس گنهکاری توأم با آزارگری است.

شادی –افسردگی و دلهره

در کودمکان شاد، آهنگ حرکت خوب است و فقدان وقفه براساس وجود حرکت توأم با تعادل کلی شکل ، مقطعی می گردد .رنگهای صحیح، متعدد ، زنده وشادند.معمولاً بازوها از بدن جدا هستند و گاهی به سوی بالا جهت دارند . صورت آدمک  با حالت است( نگاه زنده ، حالت خندان بدون تمسخر ) رمزهای شاد مانند خورشید و گل وجود دارند .

در حالت غمگینی : خطوط مبهم وسرازیرند تقلیل رنگ آمیزی یا فقدان آن مشاهده می شود وغالباً سایه 
به روشن خاکستری یا نواحی سیاه شده در نقاشی دیده می شوند. اضطراب به تشدید این علائم می انجامد ترسیم به کندی انجام می شود وآزمودنی گرایش دارد که از مداد پاک کن استفاده کند نقاش به لفاظی،
بیان افکار، توجیه یا تشویق خود می پردازد خطوط کمرنگ یا پررنگ اند، اما غالباً از سرگرفته می شوند آدمک کوچک و خارج ازمرکز صفحه است گاهی به جای ترسیم یک آدمک، چندین آدمک 
کشیده می شوند .

آدمک غالباً معلول است. تنه و ساق ها کشیده نمی شوند و یا فاقد بازو است و یا بازوها به صورت ناقص وچسبیده به تنه ( وقفه) ترسیم شده اند.

تر.