دانلود مقاله استاندارد حسابداري شماره 17 داراييهاي نامشهود با فرمت ورد ودر 12 صفحه قابل ویرایش
قسمتی از متن مقاله
استاندارد حسابداري شماره 17
داراييهاي نامشهود
(تجديد نظر شده 1386)
فهرست مندرجات
شماره بند | ||
|---|---|---|
پيشگفتار | (5) – (1) | |
استاندارد حسابداري شماره 17 «داراييهاي نامشهود» | ||
| 1 | |
| 4 – 2 | |
| 5 | |
| 10 - 6 | |
- ماهيت غيرعيني | 8 - 7 | |
- قابليت تشخيص | 10 - 9 | |
| 53 - 11 | |
- تحصيل جداگانه | 25 - 21 | |
- تحصيل از طريق ترکيب تجاري | 33 - 26 | |
اندازه‌گيري ارزش منصفانه دارايي نامشهود تحصيل شده در ترکيب تجاري | 31 - 28 | |
مخارج بعدي پروژه تحقيق و توسعه در جريان تحصيل شده | 33 - 32 | |
- معاوضه داراييها | 36 - 34 | |
- سرقفلي ايجاد شده در واحد تجاري | 37 | |
- داراييهاي نامشهود ايجاد شده در واحد تجاري | 53 - 38 | |
مرحله تحقيق | 43 - 41 | |
مرحله توسعه | 50 - 44 | |
بهاي تمام شده دارايي نامشهود ايجاد شده در واحد تجاري | 53 - 51 | |
| 57 - 54 | |
- عدم شناخت هزينه‌هاي گذشته به عنوان دارايي | 57 |
استاندارد حسابداري شماره 17
داراييهاي نامشهود
(تجديدنظر شده 1386)
فهرست مندرجات (ادامه)
شماره بند | ||
|---|---|---|
| 64 – 58 | |
- روش بهاي تمام شده | 59 | |
- روش تجديد ارزيابي | 64 – 60 | |
| 73 – 65 | |
| 82 – 74 | |
- دوره و روش استهلاک | 76 – 74 | |
- ارزش باقيمانده | 79 – 77 | |
- بررسي دوره و روش استهلاک | 82 – 80 | |
| 86 – 83 | |
- بررسي عمر مفيد | 86 – 85 | |
| 87 | |
(حذف شده است) | 88 | |
| 95 – 89 | |
| 103 – 96 | |
| 104 | |
| 105 | |
| ||
| ||
استاندارد حسابداري شماره 17
داراييهاي نامشهود
(تجديد نظر شده 1386)
پیشگفتار
(1) استاندارد حسابداری شماره 17 با عنوان داراييهاي نامشهودکه در تاریخ 30/4/1386 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداریشماره 17 قبلي و همچنين استاندارد حسابداري شماره 7 با عنوان حسابداري مخارج تحقيق و توسعهمی‌شود و الزامات آن درمورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.
دلایل تجدید نظر در استاندارد
(2) این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییرات اصلی
(3) حسابداري مخارج تحقيق و توسعه که قبلاً به طور جداگانه در استاندارد حسابداري شماره 7 با عنوان ” حسابداري مخارج تحقيق و توسعه“ مطرح شده بود در اين استاندارد ادغام شده است.
(4) در استاندارد حسابداري قبلي، دارايي نامشهود به يک دارايي غيرپولي و فاقد ماهيت عيني اطلاق مي‌شد که حائز معيارهاي زير باشد:
الف. به منظور استفاده در توليد يا عرضه کالاها يا خدمات ، اجاره به ديگران يا براي مقاصد اداري توسط واحد تجاري نگهداري شود، و
ب . با قصد استفاده طي بيش از يک دوره مالي توسط واحد تجاري تحصيل شده باشد.
در استاندارد جديد، هر دو معيار مزبور حذف شده است.
(5) در استاندارد حسابداري قبلي، فرض شده بود که همه داراييهاي نامشهود، عمر مفيد معين دارند. ضمناً يک فرض قابل رد وجود داشت مبني‌بر اينکه عمر مفيد دارايي نامشهود از زمان بهره‌برداري از آن، از بيست سال تجاوز نمي‌کند. در استاندارد جديد اين فرض قابل رد حذف شده است، ضمن‌اينکه داراييهاي نامشهود به دو گروه با عمر مفيد معين و عمر مفيد نامعين طبقه‌بندي شده است. داراييهاي نامشهود با عمر مفيد نامعين مستهلک نمي‌شود.
استاندارد حسابداري شماره 17
داراييهاي نامشهود
(تجديدنظر شده 1386)
اين استاندارد بايد با توجه به ”مقدمه‌اي بر استانداردهاي حسابداري“ مطالعه و
بكار گرفته شود.
هدف
1 . هدف اين استاندارد، تجويز نحوه حسابداري داراييهاي نامشهود است. موضوعات اصلي در حسابداري داراييهاي نامشهود عبارت از معيارها و زمان شناخت دارايي، تعيين مبلغ دفتري (شامل هزينه استهلاك) و موارد افشاست.
دامنه كاربرد
2 .الزامات اين استاندارد بايد درمورد حسابداري تمام داراييهاي نامشهود بكار گرفته شود مگر اينکه بهموجب استانداردي ديگر، نحوه حسابداري متفاوتي، الزامي شده باشد.
3 . اين استاندارد ازجمله در موارد زير کاربرد ندارد:
الف. سرقفلي ناشي از تركيب تجاري (به استاندارد حسابداري شماره 19 با عنوان ترکيبهاي تجاري مراجعه شود).
ب. حق امتياز معادن و مخارج اکتشاف، توسعه و استخراج معادن، نفت، گاز طبيعي و منابع مشابهي که احيا‌شونده نيست.
ج . اجاره‌ها (به استاندارد حسابداري شماره 21 با عنوان حسابداري اجاره‌هامراجعه شود).
د . داراييهاي نامشهودي که در روال عادي عمليات واحد تجاري به قصد فروش نگهداري مي‌شود (به استانداردهاي حسابداري شماره 8 يا 9 با عناوين حسابداري موجودي مواد و كالا و حسابداري پيمانهاي بلند‌مدتمراجعه شود).
ﻫ . مخارج قبل از بهره‌برداري (به استاندارد حسابداري شماره 24 با عنوان گزارشگري مالي واحدهاي تجاري در مرحله قبل از بهره‌برداريمراجعه شود).
و . داراییهای نامشهودي که طبق استاندارد حسابداری شماره 31 باعنوان داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده، به طور مستقل یا در قالب یک مجموعه واحد، به عنوان نگهداری شده برای فروش طبقه‌بندی شده است.
4 . اين استاندارد همچنين براي مخارج تبليغات، آموزش، تحقيق و توسعه بکار مي‌رود. فعاليتهاي تحقيق و توسعه درراستاي توسعه دانش است. بنابراين، اگرچه اين فعاليتها ممکن است منجر به ايجاد يک دارايي با ماهيت عيني گردد (براي مثال نمونه‌سازي يک محصول)، اما عنصر عيني دارايي نسبت به وجه نامشهود، يعني دانش مستتر در آن، دردرجه دوم اهميت قرار دارد.
تعاريف
5 .اصطلاحات ذيل در اين استاندارد با معاني مشخص زير بكار رفته است :
ويژگيهاي دارايي نامشهود
6 . واحدهاي تجاري معمولاً منابعي را صرف تحصيل، توسعه، نگهداري و بهبود داراييهاي نامشهود ازقبيل دانش فني يا علمي، طراحي و اجراي سيستمهاي جديد، حقامتياز و علائم‌تجاري مي‌كنند. نمونه‌هاي رايج از سرفصلهاي كلي فوق، نرم‌افزار رايانه‌اي، حقاختراع، حق تأليف، حق تكثير يا نمايش فيلمهاي سينمايي و ويديويي، سرقفلي محل كسب (حق‌كسب يا پيشه يا تجارت)، حق استفاده از خدمات عمومي، حقامتياز توليد يا خدمات است.
ماهيت غيرعيني
7 . داراييهاي نامشهود با تكيه بر ماهيت غيرعيني و غيرپولي آن تعريف مي‌شود. بدين‌ترتيب اقلامي ازقبيل حسابهاي دريافتني درزمره اين داراييها قرار نمي‌گيرد.
8 . برخي داراييهاي نامشهود ممكن است برروي يا در درون يک عنصر عيني ازقبيل لوحهاي فشرده (درمورد نرم‌افزار رايانه‌اي)، مدارك قانوني (درمورد حق اختراع يا پروانه رسمي) يا فيلم باشد. در چنين شرايطي طبقه‌بندي قلم مزبور بهعنوان دارايي ثابت مشهود يا دارايي نامشهود مستلزم قضاوت درباره اين امر است كه كدام عنصر مهم‌تر است. مثلاً نرم‌افزار رايانه‌اي مربوط به راه‌اندازي ماشين‌آلات، عملاً بخشي از ماشين‌آلات است و بنابراين در سرفصل داراييهاي ثابت مشهود طبقه‌بندي مي‌شود.
قابليت تشخيص
9 . طبق تعريف، دارايي نامشهود قابل تشخيص است، يعني مي‌توان آن را از سرقفلي واحد تجاري متمايز كرد (ازقبيل حق اختراع و حق تاليف). بدين ترتيب سرقفلي واحد تجاري كه از كل واحد تجاري يا ساير داراييهاي واحد تجاري قابل تشخيص نيست بهعنوان دارايي نامشهود شناسايي نمي‌شود، حتي اگر داراي منافع اقتصادي آتي باشد. منافع اقتصادي آتي ممکن است از هم‌افزايي داراييهاي قابل تشخيص تحصيل شده يا داراييهايي حاصل شود که بهصورت جداگانه حائز معيارهاي شناخت درصورتهاي مالي نيستند. بااينحال واحد تحصيل‌کننده مبالغي را بابت آنها در ترکيب تجاري مي‌پردازد (سرقفلي ناشياز تركيب تجاري در استاندارد حسابداري شماره 19 مطرح شده است).
10 . يک دارايي هنگامي معيار قابليت تشخيص را در تعريف دارايي نامشهود احراز مي‌کند که يکي از شرايط زير را داشته باشد:
الف . جدا شدني باشد، يعني بتوان آن را بهمنظور فروش، انتقال، اعطاي حقامتياز، اجاره يا مبادلـه (بهصورت جداگانه يا همراه با يک قرارداد، دارايي يا بدهي مرتبط) از واحد تجاري جدا کرد،يا
ب.از حقوق قراردادي يا ساير حقوق قانوني ناشي شود، صرفنظر از اينکه آيا چنين حقوقي قابل انتقال يا جداشدني از واحد تجاري يا ساير حقوق و تعهدات باشد
ياخير.
شناخت و اندازه‌گيري اوليه دارايي نامشهود
11 . يك قلم هنگامي بهعنوان دارايي نامشهود شناسايي مي‌شود كه :
الف. با تعريف داراييهاي نامشهود مطابقت داشته باشد.
ب. معيارهاي شناخت مندرج در بندهاي 12 تا 14 احراز شده باشد.
12 .يك قلم دارايي نامشهود بايد تنها زماني شناسايي شود كه :
الف. جريان منافع اقتصادي آتي دارايي به درون واحد تجاري محتمل باشد، و
ب.بهاي تمام شده دارايي بهگونه‌اي اتكاپذير قابل اندازه‌گيري باشد.
13 .جريان منافع اقتصادي آتي مرتبط با دارايي نامشهود به درون واحد تجاري تنها هنگامي محتمل است كه واحد تجاري بتواند با دلايل كافي نشان دهد:
الف.دستيابي به خالص جريان ورودي منافع اقتصادي آتي دارايي به درون واحد تجاري امكان‌پذير است،
ب.توانايي و قصد استفاده از دارايي نامشهود را دارد، و
ج.به منابع فني و مالي كافي براي كسب منافع اقتصادي آتي دارايي دسترسي دارد.
14 .محتمل بودن منافع اقتصادي آتي بايد با استفاده از مفروضات معقول و داراي پشتوانه كه معرف بهترين برآورد مديريت از وقوع يك‌سري شرايط اقتصادي محتمل در طول عمر مفيد دارايي است، توسط واحد تجاري ارزيابي شود.ارزيابي مزبور مستلزم بكارگيري قضاوت برمبناي شواهد موجود در زمان شناخت اوليه است. در اين مورد اهميت بيشتر بايد به شواهدي داده شود كه بهطور بيطرفانه قابل تأييد باشد.
15 . داراييهاي نامشهود عموماً كاربرد جايگزين ندارند و نمي‌توان آنها را به اجزاي كوچكتر براي فروش تقسيم كرد.
دیدگاه خود را ثبت کنید