دانلود مقاله استفاده از جلبکها در صنعت آبزی پروری در 26 صفحه قابل ویرایش
مقدمه :
آبزی‌پروری در قرن بیست و یکم نقش مهمی در تأمین غذای جهانی دارد. در سال‌های اخیر، کاهش منابع شیلاتی در دریا باعث پیشرفت سریع آبزی‌پروری در سراسر جهان شده است. پیش‌بینی می‌شود که در آینده آبزی‌پروری به اصلی‌ترین صنعت ارائه کننده آبزیان تبدیل شود . با در نظر گرفتن رشد روزافزون جمعیت و افزایش تقاضای مواد غذایی، به ویژه منابع غذایی دارای پروتئین بالا، جهان با افزایش 110 درصدی تقاضای پروتئین با کیفیت بالا مواجه خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2030 تقاضا برای ماهی‌های پرورشی تا 37 درصد افزایش یابد.در حال حاضر، 57 درصد از پروتئین جهانی از منابع گیاهی و 43 درصد باقی‌مانده از منابع حیوانی (گوشت قرمز، مرغ، غذاهای دریایی، تخم‌مرغ و سایر محصولات)تأمین می‌شود.
جلبک چیست؟
جلبکها ساده‌ترین موجودات واجد کلروفیل هستند ، جلبکها گیاه نیستند بلکه از سلسله آغازیان می‌باشند. آنها نزدیک یا داخل آب زندگی می‌کنند و ریشه حقیقی ندارند. علم جلبک‌شناسی را فیکولوژی می‌نامند که از واژه یونانی فیکوز به معنی علف هرز دریایی آمده است. شناسایی جلبکها به‌صورت علمی ظاهراً از اواسط قرن هجدهم شروع شده است.جلبکها همانند گیاهان از نور خورشید، آب و دی اکسید کربن، مواد مختلفی را می‌سازند و در اصطلاح علمی به آنها فتوتروف می‌گویند. این موجودات برخلاف گیاهان ساختارهای بافتی و تمایز یافته پیشرفته نداشته و از انواع تک سلولی با اندازه چند میکرومتر تا انواع پرسلولی تا اندازه بیش از 50 متر متغیرند. جلبکها فاقد بافت‌های حقیقی همچون ریشه، برگ و ساقه هستند و آنچه در علف‌های دریایی دیده می‌شود در حقیقت شبه برگ، شبه ریشه و شبه ساقه است که ازنظر ساختار بافتی اندام‌های حقیقی به‌حساب نمی‌آیند.سه تفاوت عمده بین جلبکها و گیاهان عالی وجود دارد: اولاً جلبکها فاقد ریشه، ساقه و برگ هستند، ثانیاً در اطراف اندام‌ها یا ساختارهای زایشی جلبکها یاخته‌های محافظ وجود ندارد، ثالثاً جنین در جلبکها دیده نمی‌شود. جلبکها در طبیعت در محیط‌های گوناگون یافت می‌شوند اما آب، محیطی است که بیشترین جلبکها را در خود جای داده است.در سطح خاک‌های مرطوب نیز تعداد بسیار زیادی جلبک یافت می‌شود. بخش‌های هوایی درختان و همچنین سنگ‌ها و صخره‌ها محل‌های دیگری هستند که جلبکها می‌توانند بر روی آنها رشد کنند.
مقاله استفاده از جلبکها در صنعت آبزی پروری
بعضی از جلبکها می‌توانند در محیط‌های غیر معمولی، مثل دریاچه‌های نمک، چشمه‌های آب گرم و یخچال‌های طبیعیو حتی در درون بدن و بافت‌های موجودات زنده زیست کنند. تخمین زده می‌شود که بیش از 300 هزار سویه جلبک در جهان وجود دارد اما از این تعداد سویه‌های کمی جداسازی و شناسایی شده است و میزان سویه‌های شناسایی شده به بیش از 10 هزار سویه نمی‌رسد.جلبکها به دلیل ساختاری ساده و قابلیت استفاده از منابع مختلف جهت رشد و تکثیر اهمیت به‌سزایی یافته‌اند. این موجودات می‌توانند مواد مختلف شامل متابولیت‌های اولیه و متابولیت‌های ثانویه را به میزان زیاد تولید و در خود ذخیره نمایند. میزان ذخایر این مواد در جلبکها به‌طور شگفت انگیزی زیاد است.برای مثال یک جلبک می‌تواند گاهی تا بیش از 90 درصد حجم سلولی خود را از روغن و چربی پر نماید این در حالی است که میزان روغن در دانه‌های روغنی بسیار کمتر از این مقدار است.
سایر مزیت‌های دیگرجلبک :
مقاله استفاده از جلبکها در صنعت آبزی پروری
انواع جلبک:
جاندارانی که تحت نام کلی جلبک طبقه‌بندی می‌شوند در حقیقت گروه وسیع و متنوعی از موجودات زنده عموماً فتوسنتز کننده را تشکیل و ازنظر شکل، فیزیولوژی و زیستگاه طبیعی تفاوت‌های چشمگیری با یکدیگر دارند.
1-ریزجلبک‌ها:
ریزجلبک‌ها موجودات تک سلولی میکروسکوپی هستند که می‌توانند از طریق فتوسنتز، انرژی خورشیدی را به انرژی شیمیایی تبدیل کنند. آنها حاوی ترکیبات زیستی متعددی هستند که برای استفاده تجاری مورد توجه قرار گرفته اند. اندازه ریز جلبکها از حد چند میکرون فراتر نمی‌رود، (در حالی که طول برخی از جلبک‌های ماکروسکوپی به بیش از 66 متر می‌رسد) و از سوی دیگر، به دلیل تنوع تکاملی که طی میلیون‌ها سال حاصل شده است جلبکها قادرند در زیستگاه‌های بسیار متنوع ازلحاظ دما و شدت نور تابشی رشد کنند.ریزجلبک‌ها، نخستین گیاهان عالی تولید کننده اکسیژن فرآیندی که منجر به پیدایش اتمسفر می‌شود هستند. علاوه بر این جلبکها مهم‌ترین مصرف‌کنندگان دی‌اکسید کربن و نیز نخستین سطح از زنجیره غذایی اکوسیستم‌های آبیرا تشکیل می‌دهند. از ریزجلبک‌ها می‌توان برای تولید گسترده‌ای از متابولیت‌ها مانند پروتئین، چربی، کربوهیدرات، کارتنوئیدها و یا ویتامین‌ها برای سلامت، تغذیه و مواد افزودنی، مواد آرایشی و برای تولید انرژی استفاده کرد. از این نوع از جلبکها همچنین به‌منظور افزایش ارزش غذایی ، مواد غذایی و خوراک دام با توجه به ترکیب شیمیایی آنها استفاده می‌کنند. همچنین آنها نقش بسیار مهمی در پرورش آبزیان دارند .
2-ماکرو جلبکها:
جلبک‌های دریایی درشت مولکول ازجمله منابع زنده و تجدید پذیر دریاها و اقیانوس‌ها هستند. جلبک‌های دریایی برای انسان‌ها و حیوانات به‌عنوان غذا و منابع ارزشمندی از مواد طبیعی هستند. جلبکها از دیرباز در کشورهای باستانی حواشی اقیانوس‌ها مانند ژاپن، چین، کره و دیگر کشورها به‌عنوان غذای اصلی موجود در رژیم غذایی استفاده شده است و امروزه انسان‌ها از محصولات حاصل از ماکروجلبک‌ها در زندگی روزمره خود به طرق مختلف استفاده می‌کنند. مثلاً انواع پلی ساکاریدهای استخراجی از جلبکها در خمیر دندان، صابون، شامپو، مواد آرایشی، مواد غذایی و دارویی استفاده می‌شود
دیدگاه خود را ثبت کنید