تعداد صفحه: 70
دانلود پروژه آمار و مدلسازی دبیرستان برج سازی و ساختمان سازی
این فایل در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد
توضیحات:
1 ـ 5 معرفي منطقه و ناحيه بندي آن
نحوه استقرار بناهاي شهر يكي از مهمترين مسائل ارتباطي بين انسان و محيط شهري است بناهاي شهر با فضايي كه ايجاد ميكنند و تناسبات و سازمان فضاييشان يكي از مولفههاي هويتي شهر و به تبع آن هويت فرهنگي جامعه هستند. ازآنجايي كه آگاهي از وضع موجود ميتواند برنامهها را در اصطلاح مسير و تقويت نكات مثبت ياري رساند، مطالعه حاضر به وضعيت موجود ساختمانهاي بلند در سطح منطقه 9 شهر مشهد خواهد پرداخت . ساختمانهاي بلند به دليل موقعيت سازهاي، اقتصادي ، فرهنگي ، زيست محيطي و تحولاتي كه در شيوه زيست و فعاليت انسان به وجود ميآورند بسيار حائز اهميت بوده و در صورت عدم مكانيابي صحيح و انتخاب كاربري نامناسب و غفلت از ساير موضوعات مرتبط با حيات شهري، ميتوانند عامل پديد آورنده بسياري از مشكلات اجتماعي ، اقتصادي و كالبدي براي شهر باشند.
منطقه 9 با مساحتي حدود 3467 هكتار ، 55/13 درصد از كل شهر را شامل ميشود. تعداد 66 ساختمان بلند مرتبه در اين منطقه وجود دارد كه از اين تعداد 13 ساختمان در حال ساخت ، 46 بنا كاربري مسكوني، 3 بنا تجاري و 3 بنا بصورت هتل و يك بنا با كاربري فرهنگي ميباشد.
منطقه 9 طبق ناحيه بندي طرح جامع به 6 ناحيه تقسيم ميشود. مساحت و جمعيت هر يك از نواحي به شرح ذيل ميباشد .
مساحت ناحيه يك 3/533 هكتار و جمعيت آن 30828 ميباشد .
مساحت ناحيه دو 5/570 هكتار و جمعيت آن 32921 ميباشد .
مساحت ناحيه سه 5/399 هكتار و جمعيت آن 43824 ميباشد .
مساحت ناحيه چهار 3/860 هكتار و جمعيت آن 25348 ميباشد .
مساحت ناحيه پنج 7/617 هكتار و جمعيت آن 32595 ميباشد .
مساحت ناحيه شش 491 هكتار و جمعيت آن 23038 ميباشد .
نقشه 1-5 – نمايش شماتيك موقعيت منطقه 9 در شهر مشهد
مأخذ : نگارنده
2 ـ 5 مباني نظري شاخصها
در مكانيابي بهينه سازههاي بلند ، شاخصهاي متعددي تاثير گذار ميباشند كه هر يك از اين شاخصها به زير گروههاي متعددي تقسيم ميشوند در اين مطالعه شاخصهاي اصلي و زير گروههاي مهم آن با توجه به اطلاعات موجود در نظر گرفته شده است و شامل شاخصهاي اقتصادي ، اجتماعي ـ فرهنگي ، زيست محيطي و كالبدي ميشود كه به بررسي آنها ميپردازيم.
گسترش پيكره و حجم شهرها پيامدهاي افزايش جمعيت و روي آوردن جمعيت ساكن در قلمروهاي بيرون از شهر به روي كانونهاي شهري است. اين پديده اندازه شهرها را در گذر زمان تغيير داده و ضرورت گسترش شهر و پذيرش جمعيت و فعاليتهاي اقتصادي وابسته به آنرا گريز ناپذير كرده است. پاسخگويي به نيازهاي تازه براي سكونت واستقرار در مراكز شهري به دو شيوه گسترش افقي و گسترش عمودي امكانپذير است كه در گسترش پيكره شهر آميزهاي از هر دوشيوه به كار گرفته ميشود. هنگامي كه توسعه افقي شهر به سبب وجود عواملي چون عوارض طبيعي پيرامون شهر و بسته بودن بستر مناسب توسعه شهر ، جلوگيري از گسترش شهر در عرصههاي كشاورزي و زيست محيطي و ... كه متضمن منافع اقتصادي و زيستي براي ساكنان شهر است و يا قوانين و مقررات طرحهاي جامع و تفصيلي شهر دچار محدوديت باشد ، توسعه عمودي بيشتر مورد توجه قرار گرفته و به عنوان راه حل مناسبتري برگزيده ميشود. صرفه جويي در هزينههاي ايجاد زير ساخت ها و تاسيسات و تجهيزات شهري از عواملي است كه نگرش گسترش شهر به شيوه عمودي را تقويت كرده و آنرا نسبت به گسترش افقي داراي برتري ميداند. در اين نگرش مزيت ديگر اين شيوه استفاده بهتر از زمينهاي آزاد شده به لحاظ كاهش ضريب سطح اشغال بنا به منظور توسعه فضاهاي عمومي و خدمات شهري است و اين روش يعني افزايش تراكم ساختماني ، به عنوان يكي از راه حل ها براي پاسخ گويي به نيازهاي توسعه شهري و اسكان جمعيت افزايش يافته قلمداد ميشود.
روي آوردن به ساخت بناهاي بلندو افزايش شمار اين بناها در پيكره شهر نشانههاي آشكار افزايش تراكم جمعيت و فعاليت در كانونهاي شهري است . اين پديده را ميتوان در هسته ها و محدوده هايي از شهر به صورت برجسته تري ديد. افزايش تراكم را ميتوان به زباني ديگر به معناي افزايش تقاضا براي سكونت در شهر و در محدودههاي مشخصي از آن تعريف كرد. افزايش تقاضا براي سكونت در محدوده ها و مناطق معين وابسته به مزيتها و ويژگيهاي خاصي است كه منطقه مورد نظر را از ساير مناطق شهر متمايز ميكند . اين مزيتها ميتواند ناشي از شرايطي چون : سكونت گروههاي اجتماعي برخوردار از اعتبار اجتماعي برتر، سطح بالاتر رفاه و فرهنگ ساكنين ، وضعيت اقليمي و آب و هواي مناسب ، وجود چشم اندازهاي طبيعي زيبا ، نزديكي بيشتر به شبكه دسترسيها ، مركزيت منطقهاي و شهري دسترسي به امكانات و خدمات شهري مناسب تر و ... باشد كه به افزايش مرغوبيت منطقهاي منجر شده و به سبب اين مزيتها به تقويت انگيزه متقاضيان سكونت در چنين مناطقي ميانجامد.( کریم زاده،31:1379)
نكتهاي كه در اينجا بايد بر آن تاكيد كرد اينست كه عوامل تاثير گذار بر پديده بلند مرتبه سازي كه هدف اصلي اين مطالعات شناسايي آنهاست هر يك به گونهاي در تحولات بلند مرتبه سازي نقش دارند ولي نقش و اهميت اين عوامل همسان نبوده و عملكردي متفاوت از يكديگر دارند. از اينرو در تجزيه و تحليل نهايي و در جمع بندي نقش عوامل تاثير گذار بر بلند مرتبه سازي ميبايست با پرهيز از يكسان نگري ، وزن واهميت هر يك از عوامل مشخص شود . عوامل شناسايي شده بر حسب وزن واهميت رتبه بندي ميشوند تا شناخت عوامل برتر و تعيين كننده به صورت عيني تر و واقعي تر به انجام رسد.
شاخصها
اقتصادي
اجتماعي - فرهنگي
زيست محيطي
كالبدي
1
قيمت فروش بك متر مربع زمين
بعد خانوار
مجاورت به آلايندههاي صنعتي
تراكم جمعيتي
2
قيمت فروش يك متر مربع زير بنا
ميزان تحصيلات
تغييرات شديد شيب
تراكم ساختماني
3
حد ارتفاع بهينه طبقات
فاصله تا كانالها و مسيلها
متوسط مساحت واحدهاي بلند مرتبه
4
ميزان سود دهي يك متر مربع زير بنا
فاصله تا گسلها
نسبت طبقات به واحدها
5
ميزان قيمت يك متر مربع زير بنا به قيمت يك متر مربع زمين
امكانات دسترسي
6
توان اقتصادي خانوار
اراضي خالي
7
-
تعداد بلند مرتبههاي موجود
3 ـ 5 شاخصهاي اقتصادي
به دليل ثابت بودن عرضه زمين، افزايش تقاضا براي ساخت و ساز و سكونت در يك منطقه در بردارنده دو بازتاب مهم است كه بازتاب نخست آن افزايش تعداد طبقات و به بيان ديگر افزايش تراكم و ارتفاع بناها در مناطق ساخته شده براي پاسخگويي به نيازهاي جديد است و بازتاب دوم آن در افزايش قيمت زمين بروز مينمايد. بدين ترتيب افزايش تراكم وارتفاع بنا و افزايش قيمت زمين دو وجه اصلي افزايش تقاضا براي ساخت و ساز در اين مناطق است كه به صورت پديدههاي وابسته به يكديگر بروز مييابند . آهنگ تغييرات قيمت زمين داراي پيوند تنگاتنگي با آهنگ تغييرات تقاضاست و با بالا رفتن سطح تقاضا، رشد قيمت زمين و افزايش تراكم و شمار بناهاي بلند در منطقه شتاب مي گيرد. به سبب رابطه تنگاتنگ اين دو پديده يعني افزايش تراكم و ارتفاع بنا و افزايش قيمت زمين كه ناشي از افزايش تقاضا براي ساخت و ساز در يك منطقه است ، هر گونه تغيير در يكي از اين پديده ها را ميتوان با تغيير در پديده ديگري مرتبط دانست به بيان ديگر پديده افزايش ارتفاع بنا و بلندمرتبه سازي به صورت گريز ناپذيري در ارتباط با افزايش قيمت زمين است و از اين روست كه در بررسي عوامل موثر و مرتبط با بلند مرتبه سازي ، قيمت زمين عامل تعيين كننده و اثر گذار در اين رابطه معرفي ميشود . از اين ديدگاه، قيمت زمين مهمترين عامل اقتصادي مرتبط با بلند مرتبه سازي شناخته ميشود كه ميتواند در ارزيابي تحولات كالبدي مناطق شهر و مكانيابي محدودههاي مستعد تر براي ساخت بناهاي بلند مورد استفاده قرار گيرد.
با توجه به نقش تعيين كننده قيمت زمين به عنوان عامل اقتصادي مهم در ساخت بناهاي بلند ، تغييرات اين عامل داراي تأثيرات مستقيمي بر هزينه تمام شده بناست و با تغييرات قيمت زمين ، هزينه ساخت و قيمت خريد و فروش بنا نيز تغيير ميكند. به لحاظ بستگي قيمت تمام شده بنا با قيمت زمين و هزينههاي بالاتر ساخت بناهاي بلند ، خريد و تملك واحدهاي مسكوني و غير مسكوني در بناهاي بلند توان اقتصادي بيشتري را طلب ميكند. از اينرو ساكنان و متقاضيان سكونت در اين مناطق ( مناطقي كه با رونق و رشد بلند مرتبه سازي روبرو هستند) ميبايست از توان مالي و امكانات درآمدي بالاتري برخوردار باشند . توان مالي خانوارهاي ساكن در نواحي مختلف منطقه 9 دومين عاملي است كه در بررسي مسائل اقتصادي مرتبط با بلند مرتبه سازي مورد توجه قرار ميگيرد. بررسي توان مالي خانوارها در گرو دسترسي به آمارهاي مربوط به درآمدها و هزينه هاي خانوارها در نواحي مختلف منطقه است ولي به دليل نبودن آمارهاي مورد نياز در اين زمينه ، از اطلاعات مربوط به گروههاي عمده “شغلي“ سرپرستان خانوارهاي ساكن در هر يك از نواحي بهره گرفته شده و فرض شده است توان مالي خانوارها با موقعيت شغلي سرپرستان آنها داراي ارتباط است. بر اين اساس گروههاي عمده شغلي بالاتر ، از توان مالي بيشتر برخوردارند و سهم گروههاي عمده شغلي بالاتر در تركيب مشاغل سرپرستان خانوارها نقش تعيين كنندهاي در اين ميان دارد.
بجز دو عامل اقتصادي اشاره شده كه به عنوان عوامل تاثير گذار در بلند مرتبه سازي از ديدگاه اقتصادي شمرده ميشوند ، عوامل ديگري را ميتوان در اين زمينه معرفي كرد ولي برخي از اين عوامل با دو عامل تعيين شده داراي همبستگي است (مانند قيمت اجاره واحدهاي مسكوني و غير مسكوني كه با قيمت زمين همبستگي نشان ميدهد ) و ضرورتي براي وارد كردن آنها در مدل مطالعاتي وجود ندارد.
1 ـ 3 ـ 5 بررسي تحولات قيمت زمين مسكوني در نواحي شش گانه منطقه 9 شهر مشهد
متوسط قيمت فروش يك متر مربع زمين مسكوني در شهر مشهد از 720 هزار ريال در سال 1379 به سه ميليون و هفتصد هزار ريال در سال 84 افزايش يافته است كه حاكي از رشدي برابر با 13/5 ميباشد.
متوسط قيمت فروش يك متر مربع زمين مسكوني در منطقه 9 شهر مشهد از 790 هزار ريال در سال 1379 به 4 ميليون 175 هزار ريال در سال 84 افزايش يافته است كه حاكي از رشدي برابر 28/5 ميباشد.
جدول شماره 1 ـ 5 : متوسط قيمت فروش يك متر مربع زمين با ساختمان كلنگي در نواحي شش گانه منطقه 9 طي دوره 1384- 1379
ناحيه
سال
1
2
3
4
5
6
1379
79
93
98
70
74
60
1380
130
120
140
95
96
79
1381
195
210
230
145
140
135
1382
280
320
340
265
260
185
1383
380
510
540
320
350
280
1384
410
530
570
330
355
310
مأخذ : اداره دارايي استان خراسان
دیدگاه خود را ثبت کنید