پاورپوینت نظریه بازی ها و کاربرد آن در سیاست

توضیحات محصول

فهرست مطالب

مقدمه

انواع بازی

تعادل نش

نظریه بازی ها و بررسی پدیده های سیاسی

تاریخچه

روابط بین الملل به عنوان بازی مرکب از تعارض و همکاری

روابط بین الملل محدودیت نظریه بازی

نظریه چانه زنی شلینگ

شبیه سازی در روابط بین الملل

شبیه سازی به عنوان ابزار آموزش

بازی سازی و علوم سیاستگذاری

بازی سازی و نظریه پردازی

 

بخشی از متن

مقدمه

سیاست و کسب منافع محدود در فضای بین الملل نیاز به آ گاهی از اعضا و شرایط نظام بین الملل را دارد.

نظریه بازی ها (Game Theory) حوزه ای از ریاضیات کاربردی است که در بستر علم اقتصاد توسعه یافته و به مطالعه رفتار راهبردی بین عوامل عقلانی می پردازد. رفتار راهبردی، زمانی بروز می کند که مطلوبیت هرعامل، نه فقط به راهبرد انتخاب شده توسط خود وی بلکه به راهبرد انتخاب شده توسط بازیگران دیگر همبستگی داشته باشد. زندگی روزمره ما، مثال های بی شمار از چنین وضعیت هایی دارد که از جمله آن ها می توان به مذاکرات تجاری بین دو کشور، جنگ تبلیغاتی بین دو شرکت رقیب، رای دادن دو سهام دار، بازی بین استاد و دانشجو برای تعیین کیفیت درس، بازی دولت و شهروندان برای اعلام و پذیرش سیاست ها، پیشنهاد و رد ازدواج بین یک زن و مرد اشاره کرد.

برای تعریف فضای بازی، مشخص کردن عناصر زیر لازم و کافی است:

۱- بازیگران: طرف های بازی که هر کدام حداقل دو راهبرد در اختیار دارند.

۲-راهبرد در اختیار هر بازیگر:زنجیره ای مرتب از اقداماتی است که بازیگرمی تواند در قدم های مختلف بازی برگزیند.

۳- ترتیب بازی: این که در هر قدمی از بازی، چه بازیگری حرکت می کند.

۴- ساختار اطلاعاتی: در هر لحظه از بازی هر بازیگر می تواند چه اطلاعاتی را از حرکت ها و ترجیحات طرف مقابلش بداند.

۵- خروجی های بازی: وقتی بازی به انتها می رسد چه نتایجی به بار می اید.

انواع بازی:

انواع بازی را می توان به شکل زیر طبقه بندی کرد:

۱- بازی با مجموع صفر: در این بازی سود یک بازیگر معادل زیان بازیگر دیگر است.

۲- بازی با مجموع غیر صفر: در این بازی تصمیمات یک بازیگر ممکن است به نفع همه بازیگران تمام شود.

۳- بازی تعاونی: در این نوع بازی امکان سازش و تبانی با دیگران وجود دارد.

۴- بازی غیر تعاونی: در این نوع بازی امکان سازش و تبانی بین شرکت کنندگان وجود ندارد..

تعادل نش:

این تعادل غیر تعاونی را ابتدا جان- اف – نش برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۴ میلادی مطرح نمود. دراین شکل تعادل هر یک از بازیکنان بدون تبانی یا همکاری با دیگران و بدون توجه به رفاه جا معه یا هر یک از بازیگران دیگر، بهترین استراتژی ممکن را در راستای منافع خویش اتخاذ می کند. برای نمونه بازی تعادلی ادام اسمیت(دست نامرئی) که در آن رقابت بین تولید کنندگان با انگیزه کسب سود خود به خود قیمت را در پائین ترین سطح تعیین می کند یک نوع تعادل غیر تعاونی کارآمد است، زیرا کالای فراوان با پائین ترین قیمت ممکن به نفع مردم و مصرف کنندگان تمام می شود. اما بازی الودگی محیط زیست یا مسابقه تسلیحاتی که در آن رقابت بین تولید کنندگان به زیان کشور ها و مردم و مصرف کنندگان است از نوع تعادل غیر تعاونی نا کار آمد هستند. البته پیمان های کنترل تسلیحات می توانند این تعادل را به تعادل غیر تعاونی کم تر نا کار آمد تبدیل کرده و رقبا می توانند حاشیه امنیت و رفاه خود را افزایش دهند.

و ...