نیاز به پوشش فضاهای وسیع در سازه‌ها بدون وجود ستون میانی از یک‌سو و کاهش وزن و کاهش ابعاد المان‌های سازه‌ای از سوی دیگر سبب ایجاد سیستم‌های متفاوت دال‌های ساختمانی و گسترش آنها شده است.
اولین گزینه در این راستا استفاده از سیستم دال و تیر به‌جای استفاده از سیستم دال تخت می‌باشد. در این حالت با توجه به وجود تیرها در پیرامون دال سعی در کاهش حداکثری ضخامت دال به‌عنوان مهم‌ترین عامل در کاهش وزن ساختمان انجام می‌پذیرد. نیاز به تیرهای میانی در دهانه‌های بلند، صعوبت و مشکلات ناشی از آرماتوربندی تیرها و همچنین قالب‌بندی آویزها و حجم نسبتاً زیاد مصرف بتن و آرماتور در این سیستم و نهایتاً غیراقتصادی بودن این سیستم در دهانه‌های بلند (بیش از 7 متر) مانع از گسترش این سیستم در ساختمان‌های خاص شد.
دال مجوف در حقیقت همان بهبودیافته سیستم دال و تیر می‌باشد با این تفاوت که:
اولاً: فاصله تیرهای میانی در این سیستم بهینه شده است (حداکثر 75 سانتی‌متر)
ثانیا:ً عرض این تیرها به حداقل کاهش پیدا کرده است (بین 10 تا 20 سانتی‌متر)
ثالثاً: ضخامت دال در این سیستم به کمترین میزان اجرایی کاهش یافته است (6 تا 10 سانتی‌متر)
لینک بازاریابی این فایل که مخصوص نام کاربری شما ایجاد شده است را کپی و در شبکه های
اجتماعی یا سایت و وبلاگ خود منتشر کنید و از 10 تا 15 درصد پورسانت بازاریابی فروش این
فایل بهره مند شوید.
دیدگاه خود را ثبت کنید