فهرست مطالب
مقدمه
مبنای پیدایش الگوی سیپ (Cipp) و تاریخچه آن
اهداف الگوی ارزشیابی سیپ(Cipp)
انواع ارزشیابی در الگوی سیپ
محدودیتهای الگوی ارزشیابی سیپ(Cipp)
نتیجه گیری
بخشی از متن
مقدمه
در سه دهه اخیر برای ارزشیابی اموزشی الگوهای مختلفی تدوین و ارایه شده است. در این مبحث برای معرفی الگوهای ارزشیابی از روش ورتن و سندرز (۱۹۸۷) استفاده خواهیم کرد. این صاحب نظران با توجه به رویکردهای مختلف ارزشیابی آموزشی، الگوهای مختلف ارزشیابی را به ۶ دسته کلی تقسیم بندی کرده اند:
۱- الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد مبتنی بر هدف:
در رویکرد ارزشیابی مبتنی بر هدف ابتدا مقاصد یک فعالیت آموزشی تعیین می گردند، و بعد از آن در ارزشیابی کوشش به عمل می آید تا نشان داده شود که آن مقاصد تا چه اندازه تحقق یافته اند. (سیف۱۳۸۴، ص۷۳ )الگوی ارزشیابی تایلروالگوی ارزشیابی اختلاف یا ناهمخوانی در زمره این نوع ارزیابییها به حساب می آید
۲ – الگوهای ارزشیابی برخاسه از رویکرد مبتنی بر مصرف کننده:
الگوهایی که در این رویکرد قرار می گیرند بیشتر به مسئولیت خویش در قبال مصرف کنندگان فرآورده های آموزشی توجه داشته اند، تا درباره فرآورده های آموزشی اطلاعات جمع آوری نمایند یا دیگران را در این کار یاری دهند. به طور خلاصه، می‌توان گفت که در رویکرد مبتنی بر مصرف کننده ارزشیابی برابر است با تعیین میزان مطلوب بودن یک فرآورده آموزشی. (خورشیدی۱۳۸۲، ص ۱۹۲).
۳ – الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد مبتنی بر متخصصان:
در الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد مبتنی بر نظر متخصصان آموزشی، به این سوال ارزشیابی پاسخ داده می‌شود که «آیا منتقد متخصص، برنامه را تأیید می‌کند؟»روش ارزشیابی دراین الگو شامل تحلیل انتقادی متخصصان است. (بازرگان۱۳۸۳, ص ۹۷).
۴ – الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد بر اختلاف نظرهای متخصصان:
این الگوها بر این فرض استوار هستند که تمام متخصصان ارزشیابی خواسته وناخواسته نظرها و تعصبات خود را درجریان ارزشیابی دخالت می دهند؛ لذا برای این که نتایج درست تری از ارزشیابی به دست آوردیم باید از نظرهای موافق و مخالف چند تن ازمتخصصان و صاحبنظران استفاده کنیم. ورتن و سندرز(۱۹۸۷) موضوع را این گونه توضیح داده اند: در حالی که غالب رویکردهای ارزشیابی می کوشند تا سوگیریها را کاهش دهند، رویکرد مبتنی بر اختلاف نظرهای متخصصان امیدوار است با دخالت دادن نظرهای مثبت و منفی در ارزشیابی سوگیریها را متعادل سازدو از این طریق عدالت را برقرار نماید(سیف۱۳۸۴، ص ۸۱).
۵ – الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد طبیعت گرایانه و مبتنی بر مشارکت کنندگان:. تحقیق یا ارزشیابی مشارکتی صرفاً یک تلاش علمی متخصصان به حساب نمی آید، بلکه بررسی زیستی عمیق یک تجربه ی اشتراکی تلقی می‌شود که به اتفاق همه طرف های ذینفع انجام می‌گیرد. در این مدل ارزشیابی، یادگیرنده به صورت ارزشیاب و ارزشیاب به صورت یادگیرنده در می آید. تصمیمات درباره اهداف، مقاصد، استانداردها و ابزار ارزشیابی به شیوه مشارکتی اتخاذ می‌شوند. اطلاعات شخصی بین آنها مبادله می‌شود. داده ها به صورت جمعی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند و قضاوت نیز به شیوه گروهی صورت می‌گیرد(بولا۱۳۷۵، ص ۵۵).
۶ – الگوهای ارزشیابی برخاسته از رویکرد مبتنی بر مدیریت:
آن دسته از الگوهای ارزشیابی که از رویکرد مبتنی بر مدیریت برخاسته اند به قصد کمک به مدیران و تصمیم گیرندگان به وجود آمده اند. پدیدآورندگان این الگوهای ارزشیابی آموزشی بر یک رویکرد سیستمی (نظامدار) تأکید دارد که در آن درباره درون دادها، فرآیندها و برون دادها تصمیم گیری می‌شود مخاطب الگوهای ارزشیابی حاصل از رویکرد مبتنی بر مدیریت همواره تصمیم گیرندگان آموزش وپرورش هستند و جهت فعالیت ارزشیابی را خواسته های تصمیم گیرندگان، نیازهای اطلاعاتی، وملاکهای اثر بخشی تعیین می‌کنند، الگوهایی که در این دسته جای می گیرند عبارتند از: الگوی ارزشیابی سیپ(Cipp) که توسط استافیل بیم و همکاران (۱۹۷۱) ارائه گردیده است که همان الگوی موردنظر ما در این پژوهش می‌باشد ، الگوی ارزشیابی یوسی اِل اِی والگوی تفاوت یا اختلاف که توسط پروفسور پروس ارائه گردیده است . در الگوهای تسهیل در تصمیم گیری ، ارزشیاب کمتربه ارزشیابی مطلوبیت و ارزش پدیده های آموزشی توجه دارد . سعی ارزش یاب در این الگوها آن است که اطلاعات لازم و مناسب را فراهم آورده وآنها را جهت تعیین مطلوبیت و ارزش فعالیتهای آموزشی در اختیار افراد تصمیم گیرنده قرار دهد
و ...
دیدگاه خود را ثبت کنید