كارھایی كه گاه به گاه انجام می دھیم، ملاك نیستند، بلكه اعمال دائمی ما ھستند كه نقش تعیین كننده دارند.پدر ھمه اعمال ما كدام است ؟ چه عملی درونھایت ، تعیین كننده شخصیت و راه زندگانی ماست ؟
پاسخ این پرس ش در كلمه تصمیم نھفته است .در لحظات تصمیمگیری است كه سرنوشت ما رقم زده می شود .من بی ش ازھر چیز ، اعتقاد دارم كه آنچه سرنوشت ما را تعیین می كند ، شرایط زندگیمان نیست ، بلكه تصمیمھای ماست.
چه كسی باور می كردكه ایمان مردی آرام و بی ادعا (حقوقدانی كه به اصل مسالمت معتقدبود )
چنان قدرتی داشته باشد كه امپراطوری وسیعی را واژگون كند ؟ معذالك تصمیم مھاتماگاندی و اعتقاد او به اینكه بدون توسل به خشونت می توان به مردم ھند كمك كرد تا دوباره زمام كشور خود رابدست گیرند،یك رشته وقایع زنجیره ای غیر منتظره را سبب شد .
ببینید یك تصمیم ، كه به موقع و با ایمان كامل به آن عمل می شود ، چه نیرویی دارد.ھنگامی كه خیلیھا این كار را رویایی غیر ممكن تصور می كردند ، استقامت و پابندی گاندی به تصمیمی كه گرفته بود ، آن رویا را به واقعیتی غیرقابل انكار مبدل كرد.نكته آن است كه خود متعھد كنیم بطوری كه نتوانیم از تصمیم خود بر گردیم
اگر شما ھمین اندازه شور و شوق، ایمان و عمل در خود سراغ داشتید كه بتوانید حركتی توقفنا پذیر را به وجود آورید، دست به چه اقداماتی می زدید؟
دیدگاه خود را ثبت کنید