مشکل اصلی مدیران و کارفرمایان در حوزه قوانین و مقررات کار این است که ، به دلیل عدم اطلاع از قانون و برداشت های متفاوتی که در این خصوص انجام میشود ، با پرسنل مجموعه خود قرارداد کاری را منعقد نمیکنند تا هر زمان که مشکلی به وجود آمده و یا اینکه تصمیم به تعدیل و اخراج پرسنل نمودند بتوانند این کار را انجام دهند .
فارغ از اینکه این برداشت کاملا اشتباه بوده و پرسنلی که فاقد قرارداد کار باشند در حکم نیروی دائم بوده و کارفرما حق اخراج آنها را ندارد .
قرارداد موقت کار: نوعی قرارداد است که تاریخ شروع و پایان آن از همان ابتدا تعیین میشود و در طول قرارداد نیز طرفین قرارداد نمی‌توانند قرارداد را فسخ کند. سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که اگر کارگر در انجام وظایف محوله قصور داشته باشد و در رعایت آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه کوتاهی کند، آیا باز هم کارفرما نمی‌تواند وی را اخراج کند؟ در صورتی که ممکن است ادامه چنین وضعی در ادامه کار کارگاه خلل به وجود آورد و موجب خسارت شود.
به نظر می‌رسد با توجه به تفاسیری که از قانون کار و ماده ٢٧ آن شده در چنین شرایطی کارفرما می‌تواند با اخذ نظر مثبت شورای اسلامی کارگاه قرارداد کار موقت را قبل از انقضای آن فسخ کند. قراردادهای موقت برای کارها و مشاغلی که ماهیت دائمی ندارند به ویژه قراردادهای پیمانی که اجرای آنها عموما ظرف زمانی خاصی دارد ایجاد شده و نباید در قراردادهای ماهیت دائمی مورد استفاده قرار گیرند، اگرچه قانون منعی برای آن قائل نشده است.
تکرار و تداوم قراردادهای موقت موجب دائمی شدن آن نمی‌شود ولی چنانچه قراردادی دائمی باشد تبدیل آن به قرارداد موقت، در صورتی که کارگر رضایت نداشته باشد، خلاف مقررات است و کارگر می‌تواند به هیئت‌های حل اختلاف وزارت کار مراجعه و از کارفرمای خود شکایت کند.
دیدگاه خود را ثبت کنید