نویسنده: عباس کاظمی
فرمت فایل: PDF
تعداد صفحات: ۱۹۰
در فصل اول کتاب، روشنفکری و ریشه‌های آن در غرب بررسی می‌شود. فصل دوم به نقش دین در دگرگونی‌های اجتماعی اختصاص دارد. در فصل سوم و چهارم روشنفکری و روشنفکری دینی در ایران تحلیل می‌گردد. در فصل پنجم از انواع مفسران دینی و قرائت‌های رایج از دین سخن می‌رود. نگارنده در پایان کتاب چنین نتیجه‌گیری می‌کند: "روشنفکری دینی با نقش دوجانبه‌ای که "عصر جهانی شده" برای او تدارک دیده است، در تحولات اجتماعی ایران سهیم می‌شود. او از یک سو در دگرگونی ساختاری اجتماعی - سیاسی، نوگرایان و اصلاح‌گرایان اجتماعی را یاری می‌رساند و با برداشتن موانع ذهنی و مفهومی در پیش روی این کنشگران زمینه‌ی کنش تاریخی اصلاح‌گرایان را فراهم می‌سازد. از سوی دیگر به عنوان یک روشنفکر در جامعه‌ی جهانی، به وظایف خودش در این "جامعه بزرگ" می‌اندیشد و در بازسازی فکری آن مشارکت می‌کند... در عرصه عمل "محلی" روشنفکری دینی جدید، حرفه‌ی اساسی خود را در "نواندیشی" قرار می‌دهد. اگر اصلاح‌گرایان اجتماعی براساس پرونده‌ی نوسازی و استقرار نهادهای مدنی به دنبال نهادینه کردن آزادی، قانون و دموکراسی برآمده‌اند و اگر آن‌ها اصلاح تدریجی را به سوی یک توسعه متوازن آغاز کرده‌اند، از دو سو وامدار روشنفکری دینی هستند. یکی بدان جهت که روشنفکران دینی همانند سایر روشنفکران در واردسازی آموزه‌های مدرن در ایران سهم بسیاری را به خود اختصاص داده‌اند، از این رو با طرح مباحث نظری پیرامون این آموزه‌ها و موانع و مشکلات نهادینه شدن آن‌ها، فضای حرکت به سمت اصلاحات را شفاف ساخته‌اند. و دیگر آن که دین و مدرنیته را به اجرا گذارده‌اند. آنان با طرح بسیاری از مباحث همانند رابطه "دین و آزادی"، "عقل و آزادی"، "دین و دموکراسی"، "دین و سیاست"، "دین و کثرت‌گرایی دینی" و "دین و حقوق بشر" تلاش کردند تا به تدریج دین را با اجزا و نهادهای جامعه‌ی مدرن سازگار نمایند. بخش عمده‌ای از قرائت روشنفکری دینی در زمان ما معطوف به اجرای این پروژه است".
دیدگاه خود را ثبت کنید