نگارگری ایرانی به نوعی نقاشی ظریف و ریزنقش ایران گفته می‌شود که در گذشته بیشتر برای کتاب‌آرایی ادبی، علمی و پزشکی و یا به گونه جداگانه (مرقع) ساخته می‌شده است. و امروزه از محدوده‌ی کتاب‌آرایی فراتر رفته است. نام کاملی که همه بخش‌ها را در بر بگیرد “نقاشی ایرانی” (به انگلیسی: Persian Painting) است. پس از آشنایی غرب با هنر نگارگری شرقی از روی همانندی در اندازه، غربیان واژه مینیاتور را برای نگارگری‌های ایرانی نیز به کار بردند.
نگارگری ایرانی در بنیاد فلسفی و زیباشناختی با مینیاتورهای چین و ژاپن و از نگاه فنی با مینیاتورهای اروپا جدایی دارد و تنها از دید اندازه و کوچکی با آنها یکی است.
هنر نگارگری ایرانی اسلامی از ( سده چهاردهم میلادی، هشتم هجری)تا (سده هفدهم میلادی، یازدهم هجری) شکوفایی نمایان داشت؛ ولی نقش و نگارهای به جای مانده از دوران پیش از اسلام تا زمان حمله مغولان، و همچنین کارهای دیوارنگاری، پرده‌نگاری، قلمدان‌نگاری و مانند آن در سده‌های نزدیکتر نیز نمودهایی دیگر اما کمتر شناخته‌شده از نقاشی ایرانی به‌شمار می‌آیند.
رویین پاکباز، مورخ هنر، مدرس، منتقد و نقاش برجسته معاصر است. او از آغاز دهه 1350 تدريس تاريخ هنر را در دانشكده هنرهاى زيبا آغاز كرد و از بنيانگذاران تدريس اين رشته در ايران بود. پاكباز از آن زمان تاكنون بىوقفه به تدريس تاريخ هنر، تأليف و ترجمه كتب بنيادى و پژوهش و تاريخنگارى در باب هنر ايران پرداخته است. كتب تاليفى او از جمله دائرةالمعارف هنر(1378) و نقاشى ايران از ديرباز تا امروز(1379) در زمره كتب درسى و مرجع رشته هنرند.
دانلود کتاب نقاشي ايران از دير باز تا امروز نوشته رويين پاكباز
پیشگفتار:
پژوهش جدی در موضوع نقاشی ایران از اوایل سده بیستم شروع شده و در دهه های اخیر وسعت قابل ملاحظه ای یافته است. کوشش های نخستین پژوهندگان، غالبا، معطوف به گردآوری و رده بندی آثار متعلق به سده های هفتم تا یازدهم هجری، و معرفی هنرمندان این دوره بوده است.
کار سودمند اینان راه مطالعات و پژوهش های بعدی را هم.ار رده است. پژوهشگران و هنرشناسان امروزی( که شما ایرانیان در میانشان کم نیستید) نه فقط دامنه بررسی نقاشی ایران را از یکسو تا ادوار پیشا اسلامی و از سوی دیگر تا زمان معاصر گسترش می دهند.
بلکه همچنین به نگرشی تازه و تعمقی بیشتر به تحلیل مسائل تاریخی و زیبایی شناختی این هنر می پردازند. اکنون میتوان امیدوار بود که بر اساس مدارک و منابع ارزنده ای که طی سالها در این زمینه فراخم امده است، تاریخ تحلیلی و جامع نقاشی ایران تدوین شود.
فهرست مطالب:
پشگفتار – صفحه ۷
بخش یکم : دوران کهن – صفحه ۱۳
بخش دوم: دوران میانه – صفحه ۵۹
بخش سوم: دوران جدید – صفحه ۱۳۱
بخش چهارم : دوران معاصر – صفحه ۱۸۵
مشخصات لوحه های رنگی – صفحه ۲۲۱
مشخصات تصاویر سیاه و سفید – صفحه ۲۲۳
منابع و مآخذ – صفحه ۲۲۵
دیدگاه خود را ثبت کنید