شعرهای این دیوان همه یکدستاند، پست و بلند، کمتر در آنها دیده میشود و این نشان کمال هنری شاعر است.با اینکه در تاریکترین فضاهای انسانی این قرن سروده شده، شعر سپهری شعری است زلال و روشن، دور از اندوه و تاریکی. در سراسر این دفتر، کلمۀ غم یا مترادفهای آن را به دشواری میتوان یافت.-وای شعراش خیلی قشنگه :>
دیدگاه خود را ثبت کنید