تکنولوژی با آینده ما چه خواهد کرد؟
- + علم و تکنولوژی
- 24 خرداد 1396
- فرهاد عبدی
- 0 دیدگاه
- 2218 بازدید
- 5 دقیقه
به گزارش دریچه فناوری اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ فیلم ها و کتاب های علمی تخیلی آینده نگر پر است از روباتهای انسان نما. ولی اگر آنها اشتباه کرده باشند چه؟ اگر آینده علم روباتیک ساختن روبات انسان نما نباشد بلکه تبدیل کردن انسان ها به روبات های متحرک باشد چه؟ نترسید. این آینده نه تنها ترسناک نیست بلکه بسیار امید بخش هم هست. دانش روباتیک طوری به خدمت انسان ها درآمده که شاید قبلا تصورش را نمی کردیم. یکی از مهم ترین کاربردهای آن در کمک به کسانی است که معلولیتهای حرکتی دارند. دست ها و پاهای هوشمند می توانند جای عضو از دست رفته را بگیرند. حتی انسان های سالمی که مشاغل سخت و طاقت فرسا دارند می توانند با استفاده از نیروی کمکی دست ها و پاهای مصنوعی بار سنگین شغلشان را کمتر حس کنند. موضوع ویژه این شماره را به بهانه عینک هوشمند گوگل اختصاص داده ایم به روباتهای پوشیدنی. یعنی روباتهایی که ساخته شده اند تا مثل عضوی از اعضای بدن ما رفتار کنند و انجام کارهای مختلف را برایمان آسان تر سازند.
عینک هوشمند گوگل
عینک گوگل می خواهد افراد را از دست کامپیوتر هایشان نجات دهد. این روزها اگر در دنیای وب باشید هر چند دقیقه یک بار باید به کامپیوترتان سر بزنید و ایمیل ها و پیغام هایتان را چک کنید. عینک گوگل همه اطلاعات مورد نیازتان را درست جلوی چشمانتان نمایش می دهد. در حقیقت عینک گوگل یک دوربین، نمایشگر، صفحه لمسی، ریزپردازنده، باتری و بلندگو را با هم در فریم یک عینک جاسازی کرده است. محل نمایش اطلاعات کمی بالاتر از میدان دید معمولی یک فرد است ولی به راحتی دیده می شود. ابعاد صفحه نمایش این عینک معادل این است که به یک صفحه نمایش ۲۴ اینچ ال سی دی از فاصله دو و نیم متری نگاه کنید. رزولوشن این صفحه نمایش حدودا ۶۴۰ *۳۶۰ پیکسل است.
رزولوشن عکسهایی که دوربین این عینک می گیرد ۵ مگا پیکسل و دقت فیلم برداری آن ۷۲۰ پیکسل است. این عینک همچنین یک حافظه فلش ۱۶ گیگا بایتی برای ضبط اطلاعات و یک حافظه رم ۴ گیگا بایتی برای سیستم عاملش دارد.
بلوتوث و WiFi داخلی عینک به آن اجازه اتصال به اینترنت و سایر ابزارهای الکترونیک را می دهد. باتری این عینک برای یک روز کامل کار می کند و برای استفاده از GPS و SMS در این عینک کاربر باید اپلیکیشن MyGlass گوگل را دانلود کند.
داشتن یک دوربین و صفحه نمایش همواره آماده جلوی چشمتان به ایده های فراوانی اجازه ظهور می دهد. مثلا می توانید عکس بگیرید و ارسالش کنید و یا حتی عکس هایی را که دریافت کردید تماشا کنید و از آن جالب تر این که می توانید از نرم افزارهای تشخیص صورت برای روی چهره آدم هایی که رو به رویتان هستند استفاده کنید. ابزارهای برنامه ریزی با چشمک زدن شما را از برنامه های آتی تان با خبر می کنند و یاد آورهای تقویمی همواره جلوی چشمتان هستند. همچنین با استفاده از نرم افزار مترجم می توان ترجمه صحبتهای مخاطب را همزمان روی صفحه عینک دید.
مدلی از این عینک که هم اکنون ارایه شده دارای عینک آفتابی هم هست که می تواند به راحتی روی فریم عینک نصب شود. در آینده قرار است این عینک تبدیل به عینک طبی افرادی که باید از عینک استفاده کنند نیز بشود.
سمعک گوگل چگونه کار می کند؟
فناوری هوشمند دیگری که همراه عینک است ابزار کمک به شنوایی است که مانند سمعک عمل می کند. برخی از منتقدان معتقدند این فناوری در صنعت درمان کم شنوایی یک اتفاق بی نظیر است. عینک گوگل سمعکی چون سمعکهای کلاسیک ندارد به جای آن صوت را از طریق اتصال استخوانی انتقال می دهد. حذف ابزار های آزاردهنده معمولی برای تقویت صدا این فناوری را تبدیل به یک فناوری مهم در راستای ساخت ابزارهای پزشکی برای کمک به کم شنوایان کرده است. اگر با میزان تقویت صدایی که فناوری تعبیه شده در این عینک مشکل کم شنوایی کاملا برطرف نشود می توان ابزاری چون سمعک معمولی را نیز به این عینک اضافه کرد. رویکرد گوگل برای تقویت صدا منحصر به فرد است. صدا توسط فریم عینک دریافت می شود و تبدیل به سیگنالی می شود که توسط اتصال استخوانی قابل انتقال است و این سیگنال نوعی لرزش در استخوان جمجمه ایجاد می کند که باعث شنیده شدن صدا می شود. البته از آن جایی که مشکلات شنوایی ممکن است دلایل مختلف داشته باشد قطعا نمی توان یک راه حل منحصر به فرد برای همه آنها پیدا کرد.
کارهایی که می شود با این عینک انجام داد خیلی بیشتر از آن چیزی است که ما در این جا به آن اشاره کردیم و قطعا تاثیری که ورود آن بر سبک زندگی کاربران می گذارد عظیم خواهد بود.
لباس XOS تقویت کننده ماهیچه ها
اگر طرفدار فیلم مرد آهنی باشید احتمالا به خاطر قدرت زیاد و توانایی پرواز مرد آهنی وقتی لباس مخصوصش را می پوشد جذب آن شده اید. تصور کنید چقدر جالب می شود اگر یکی از این لباس ها هم دم دست شما باشد.
همانند بسیاری از فناوری های دیگر اولین جایی که از ایده پوشیدن لباسی روباتیک برای تقویت ماهیچه ها استفاده کرد نیروی نظامی بود. این لباس که اصطلاحا اسکلت تقویت شده نامیده می شود امروزه خیلی پیچیده تر و قابل استفاده تر از آن چیزی است که در سالهای قبل برای استفاده سربازان طراحی شده بود. امروزه بیش از سه شرکت هستند که لباسهای روباتیک برای استفاده غیر نظامی تولید می کنند. چنین لباسی هر شخصی را تبدیل به یک غول روباتی می کند. به عنوان مثال شخص دارای اسکلت تقویت شده می تواند برای ساعت ها وزنه ای نود کیلویی را حمل کند بدون این که خسته بشود.
در سال ۲۰۱۰ اولین آزمایش با XOS2 یک روبات پوشیدنی که به وسیله مغز انسان هدایت می شد صورت گرفت. شخصی که لباس را می پوشید می توانست دو تا سه برابر وزنی را که در زمان عادی بلند می کرد از جا بردارد بدون این که انرژی زیادی مصرف کند. شاید تنها مشکل این لباس منبع تغذیه آن باشد که به شکل چشم گیری امکان استفاده از آن را محدود می کند.
در لباس XOS2 قدرت اندام ها به وسیله هیدرولیک فشار بالا تامین می شود. یکی از محققان سازنده این روبات می گوید : ما از باتری های انرژی بالای لیتیومی استفاده نکردیم زیرا آنها می توانند بسیار خطرناک باشند. اگر به خاطر ضربه این باتری ها صدمه ببینند ممکن است منفجر شوند و یک آتش بازی همچون آتش منیزیم راه بیندازند.
همین شرکت کمی بعد لباسی را آزمایش کرد که شخص با آن می توانست پرواز کند. یک اسکلت تقویت شده دارای موتور جت در پشتش که با سرعت ۱۱۲ کیلومتر در ساعت می توانست حرکت کند و همچنین می توانست چند هزار پا بالا برود.
داستان XOS از کجا شروع شد؟
ساخت یک لباس تقویت کننده ماهیچه ها سالها بود که در دستور کار ارتش آمریکا قرار داشت ولی به دلیل نداشتن فناوری مناسب پیشرفتی نکرده بود. در اوایل قرن بیست و یکم یک شرکت خصوصی موفق شد سیستمی اختراع کند که به وسیله آن انقباضات ماهیچه ها توسط سنسورهایی آشکار می شد و سیگنال تولید شده توسط این سنسورها باعث باز شدن شیرهایی می شدند که جریان مایع درون جک های هیدرولیک فشار بالا را آزاد می کرد. این جک های هیدرولیک سیلندرها و کابل هایی که به آنها متصل بودند را حرکت می دادند و ماهیچه هایی که به آنها وصل بود هم بالطبع جا به جا می شد. نتیجه اولین نمونه آزمایشی لباس های تقویت کننده ماهیچه ای بود که XSO (xeoskeleton Suit ) نامیده می شدند. بعد از آن بود که ارتش این ایده را از شرکت سازنده اش خرید.
منبع : باشگاه خبرنگاران جوان