کتاب محل سگ بگذارید لطفا! کارهای درست، زندگیهای بهتر و در عین حال نجات سیارهمان زمین نوشته اشلی پایپر، به شما میگوید که برای زنده نگهداشتن کره زمین و محیط زیست بهتر است چه کارهایی را در داخل و خارج از خانه انجام دهید و همچنین راهکارهایی را برای داشتن یک زندگی سالمتر ارائه میکند.
معرفی کتاب محل سگ بگذارید لطفا:
وقت آن رسیده که نیتهای خوبتان را به مرحلهی عمل برسانید و به سیارهتان زمین، سلامتیتان و اثری که از خود بر جای میگذارید بیشتر اهمیت دهید.
تاکنون هیچ کتابی به این شکل شما را به سوی یک زندگی بهتر، آگاهانهتر، مهربانانهتر و سالمتر سوق نداده است. اشلی پایپر (Ashlee Piper) متخصص سبک زندگیِ سبز با لحنی طنزآلود و به دور از قضاوت، شما را به ایجاد تغییراتی ساده ولی اثرگذار تشویق میکند که با عمل به آنها در تمام روزهای زندگیتان، میتوانید هر روز بهتر از دیروز زندگی کنید.
دستورالعملهای ارائه شده در کتاب محل سگ بگذارید لطفاً (Give a Sh*t: Do Good. Live Better. Save the Planet) برای شما هیچ محدودیتی به دنبال ندارد؛ زیرا این کتاب یک راهنمای کاربردی محسوب میشود که در همه جا و هر لحظه به کار شما میآید و سرانجام بین انجام کارهای درست و یک زندگی بهتر تعادل ایجاد میکند.
سیاره زمین دارد زیر بار مصرفگرایی و فرهنگ صنعتزدگی جان به جانآفرین تسلیم میکند و شاید کارهای کوچکی در این زمینه از دست همه انسانها بربیاید. بنابراین اگر خیلی به خودتان سخت بگیرید از خرید چیزهای ارگانیک تجملیای که دم دستتان است مضایقه نمیکنید، اگر یادتان بماند بطریهای خوشرنگولعاب چند بار مصرفتان را با خود به باشگاه ورزشیتان میبرید و امیدوارید با انجام این کارها بتوانید در رابطه با مشکلی که دارد به سرعت به مرحله هشدار میرسد کاری انجام بدهید.
با وجود اینکه مردم این روزها بیشتر به مسئله پایایی اهمیت میدهند، سیاره زمین در بدترین شرایط ممکن قرار دارد. چطور ممکن است؟ به نظر میرسد دلیل اینکه با وجود تمایل به مراقبت از محیط زیست، کار چندانی در این رابطه انجام نمیدهید، ریشه در سه عامل دارد:
1. اعتقاد به اینکه کارآیی آییننامهها و قوانین دولتی بیشتر از تلاش فردی است.
2. عدم وجود دستورالعملهای قابل اعتبار و شفاف در مورد راهکارهای فردی نیرومند.
3. اعتقاد بر این موضوع که زندگی پایا دشوار، دارای هزینه بسیار و از نظر اجتماعی به نوعی عجیب و غریب است و نیازمند یک کمالگرایی مطلق است.
چنین عقاید محدود کنندهای موجب به وجود آمدن تکیه کلام ناامیدانه و خطرناک «ولش کن» میشود و آن را به همه چیز و همه جا بسط میدهید، در نهایت به جای انجام دادن کاری که از عهدهتان برمیآید، پا پس میکشید و از بین رفتن دنیا را نظاره میکنید.
این کتاب یک اعتراضنامه سیاسی نیست اما نوشتن از یک مسئله پایدار با نادیده گرفتن دولتی که پدیده تغییر اقلیم را انکار میکند و مانع اقدامات کاهنده فشارهای زیستمحیطی میشود، بیشتر به کتابهای علمی - تخیلی شباهت پیدا میکرد که البته نویسنده نیز چنین نکرده است.
در بخشی از کتاب محل سگ بگذارید لطفاً میخوانیم:
هیچوقت در خانهای بودهاید که برای فروش آماده و شسته رفته شده باشد؟ میدانید چه چیزهایی در اینجور خانهها نیست؟ کلی چیزهای مزخرف! املاکیها وارد خانهتان میشوند و قبل از اینکه متوجه شوید، میبینید دیگر خبری از فنجان یادگاری، کاریکاتوری که در فلان سفر هنرمندی از روی قیافهتان کشیده و مهرههای ماردیگرا که با افتخار به همه نشانشان میدادید نیست که البته دلیلش فقط این نیست که از لحاظ زیباشناختی جذابیتی ندارند، بلکه یکی دیگر از دلایلش هم این است که علم ثابت کرده بههمریختگی کمتر مساوی است با آرامش بیشتر.
یادتان هست گفتم هر خانوادۀ آمریکایی بهطور میانگین بالای سیصد هزار قلم جنس در خانهاش دارد؟ کارشناسان تخمین زدهاند که آمریکاییها روزانه 55 دقیقه از زمانشان را صرف گشتن به دنبال وسایلشان میکنند و این یعنی سه هزار ساعت در سال. علاوه بر اینکه اینهمه وسیله نیاز به نظافت دارند و این کاری است که همینحالا هم هر کدام از ما در سال سه روز از وقت گرانبهایمان را صرفش میکنیم. کم کردن وسایل اضافی زندگی و تنها بسنده کردن به آنچه استفاده میکنیم، باعث صرفهجویی در وقت و سلامت روانیمان میشود و در این کتاب، مینیمالیسم پند و اندرزی است که مدام به آن سفارش میشوید، چرا که هرچه چیزهای کمتری داشته باشید، فشار کمتری بر منابع زیست محیطی وارد میآورید.
دیدگاه خود را ثبت کنید