میچ آلبوم (متولد ۲۳ می سال ۱۹۵۸) نویسنده‌ای آمریکاییدر سال ۱۹۹۷ کتابی پرطرفدار به نام سه شنبه‌ها با موری را نگارش و منتشر کرده است که با استقبال بی نظیری روبرو شد. نویسنده‌ی این کتاب میچ آلبوم نام داشته و داستان کتاب در رابطه با فردی است به نام موری شوارتز Morrie Schwartz به همراه شاگرد او یعنی Mitch Albom . نقش اصلی داستان و یا به تعبیری قهرمان داستان یعنی موری شوارتز Morrie Schwartz بیمار بوده و نحوه عملکرد بیماری او به این صورت است که به تدریج تمام بافت‌ها و سلول‌های بدن او را تخریب کرده و در نهایت او را به طور کل ناتوان خواهد کرد. قهرمان داستان به خوبی مرگ را پذیرفته است اما خواهان آن است تا در آخرین روزهای زندگانی خویش، به نهایت کمال برسد.
دکتر «اسکات پک» در رابطه با این کتاب اثر میچ آلبوم می‌گوید:
«کتابی با نگارش عالی، سخنی روشن از خرد و دانایی که از روی عشق، سادگی در فراسوی پیچیدگی‌های زندگی را ترسیم کرده است»
«آخرین کلاس زندگی استاد پیر من هفته‌ای یک بار در منزل او تشکیل می‌گردید، در کنار پنجره‌ای در اتاق مطالعه‌ی او، تا بتواند از آنجا بوته‌ی کوچک بامیه را با برگ‌های صورتی‌رنگش تماشا کند. کلاس روزهای سه‌شنبه بعد از صرف صبحانه تشکیل می‌شد. موضوع درس ما “معنای زندگی” بود. استاد آنچه را به تجربه می‌دانست درس می‌داد. نمره‌ای در کار نبود، ما هر هفته امتحان شفاهی داشتیم. انتظار این بود که به سوالات جواب بدهی و به سهم خود سوالاتی مطرح کنی. البته انجام‌دادن گهگاهی حرکات جسمانی هم بخشی از کار بود. مثلا لازم می‌شد که سر استاد روی بالش جابه‌جا شود تا در حالت راحتی قرار بگیرد. تنظیم عینک روی بینی استاد هم وظیفه‌ای دیگر بود. بوسیدن استاد به وقت خداحافظی اعتبار دیگری بود که پایت نوشته می‌شد. به کتابی نیاز نبود. با این حال موضوعات مختلفی مطرح می‌شد، موضوعاتی از قبیل عشق، کار، جامعه، خانواده، پیرشدن، بخشودن و سرانجام مرگ. آخرین درس استاد کوتاه و خلاصه بود. در حد چند کلمه. به جای مراسم فارغ‌التحصیلی مراسم تدفین او برگزار شد. با آنکه امتحان نهایی در کار نبود، قرار این شده بود که از آنچه آموخته بودی رساله‌ای مفصل بنویسی. حاصل کار کتابی است که می‌خوانید. آخرین کلاس استاد پیر من تنها یک دانشجو داشت. آن دانشجو من بودم»
دیدگاه خود را ثبت کنید