فایل word و قابل ویرایش است.
تعداد صفحات: ۱۳
بخشی از متن:
معمولاً هرگاه اصطلاح «فلسفۀ جدید» در دانشگاه ها بکار می رود، برای متمایز کردن این فلسفه از فلسفۀ قدیم و فلسفۀ قرون وسطاست. بنابراین، فلسفۀ جدید به معنای فلسفه از دورۀ اصلاح دین [در قرن شانزدهم] تا امروز است، نه فلسفۀ قرن بیستم. کسی که عموماً بنیادگذار فلسفۀ جدید محسوب می شود، دکارت است. پس، به عبارت روشن تر، اصطلاح «فلسفۀ جدید» یعنی «فلسفه از دکارت به بعد».
همگان دکارت را از جملهٔ بنیانگذاران فلسفهٔ جدید (فلسفهٔ بعد از دوران رنسانس یا تولد مجدد) میدانند. او اولین فیلسوف بزرگ بعد از دوران قرون وسطی است، که به همراه فیلسوفانی نظیر اسپینوزا و گوتفرید لایبنیتز به مکتب اصالت عقل تعلق دارند؛ مکتبی که عقیدهاش این بود که: «به آنچه که حواس انسان ارائه میدهند نمیتوان اطمینان کامل داشت، بلکه، تنها از راه عقل است، که شناخت حقیقی و یقینآور صورت میگیرد»
دیدگاه خود را ثبت کنید