فایل word و قابل ویرایش است.
تعداد صفحات: ۴
بخشی از متن:
در اواخر قرن هفدهم اصطلاح ايده آليست را لايب نيتس براي اشاره به فيلسوفي به کار گرفت که اولويت را به ذهن بشري مي دهد و اهميت کمتري براي حواس قائل است و باماده گرايي مخالفت مي ورزد.(1) به عبارت دقيق تر تفکر آلماني در قالب اصالت معنوي يا ايده آليسم از اواسط قرن هجدهم تا سال 1848 شکل گرفت. اعتقاد به اين امر که حقيقت قصوا در عالم “روح” يا “معنا” است نه داده هاي حسي تمايز سنت فلسفي آلمان از روش فلسفه در ديگر مناطق اروپا بود.
دیدگاه خود را ثبت کنید