«آن سوی وحشت» ظاهراً خاطرات و سرگذشت نویسنده آن (یک همجنسگرای افغان) است اما آغاز کتاب و طرح ماجرا‌ها و حوادثی که کتاب را از ابتدا تا انتها به هم پیوند می‌دهد، از حد خاطره نویسی فراتر می‌رود و ناگهان برای خواننده این تصور دست می‌دهد که در دنیای افسانه‌ها سیر می‌کند و در آیینه ذهن و تخیلاتش شخصی بنام حمید نیلوفر را می‌بیند که با هزاران زخم نشسته در تن و روان، چنان قهرمان اساطیری از میان همه‌ی این زخمها و داغ‌ها و از عمق این دریای وحشت عبور می‌کند و خود را با هزاران زحمت و تلاش تا این سر جهان می‌رساند تا روایتی به این صعبناکی را برای ما بنویسد.
حمید نیلوفر حوادث را بی پرده و صریح بدون هیچگونه ملاحظات تعارفی و خجلت زده‌گی‌های ریاکارانه، بیان می‌دارد و با شجاعت بی نظیر، پرده خود سانسوری را از هم می‌درد و بدور میریزد و باری، با این برهنه گویی، وحشت سرکوب سالیان دراز ذهن و روان را از خود می‌راند و خویشتن خویش را آزاد می‌سازد و از اینجاست که به خودباوری دست می‌یابد و در آوردگاه هویت خاص خود ایستاده می‌شود و خود را برای همگان می‌نمایاند که اینست واقعیت وجودی من ! من هیچ شرمی از واقعیت هستی خود ندارم و به شما نیز دیگر اجازه نخواهم داد که مرا انکار کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید