ترجمه: عرفان ثابتی/ تعداد صفحات: ۳۰۶
کتاب تسلی بخشی های فلسفه، اثری نوشتهی آلن دوباتن است که نخستین بار در سال 2000 وارد بازار نشر شد. این کتاب، اثری جذاب و به واقع تسلی بخش است که ثابت می کند فلسفه می تواند گنجینهای بی پایان از مرهمهایی برای رنجهای زندگی روزمرهی انسان باشد. گزاف نیست اگر بگوییم تنها دوباتن میتوانست به این شکل از خِردهای کاربردی در آثار برخی از بزرگترین متفکرین تاریخ پرده بردارد. دوباتن با تقسیمبندی این اثر به شش بخش (هر بخش به یک مشکل روحی و فیلسوف مناسب با آن می پردازد)، تسلی بخشی های خود را به بهترین شکل ممکن به مخاطب عرضه میکند: او برای عدم محبوبیت از سقراط، برای نداشتن پول کافی از اپیکور، برای استیصال از سنکا، برای نابسنده بودن از میشل دو مونتنی و برای قلبهای شکسته از شوپنهاور (تاریک ترینِ این متفکرین و به شکلی متناقض، شادی بخش ترینِ آن ها) کمک میگیرد. تسلی مربوط به حسادت و کلام پایانی کتاب از نیچه است: «هر چیزی که باعث شود احساس بهتری داشته باشیم، لزوماً برایمان خوب نیست.»
چه چیزی ناکامی ها و درماندگی های ما را کاهش میدهد؟ این که بفهمیم از دنیا چه انتظاری میتوانیم داشته باشیم و دریابیم که امید چه چیزی را داشتن امری به هنجار است. هر وقت از دستیابی به امر مورد علاقهی خود باز بمانیم، عصبانیت ما را فرا نمیگیرد؛ فقط هنگامی عصبانی میشویم که عقیده داشته باشیم لیاقت به دست آوردن آن چیز را داریم. (تسلی بخشی های فلسفه)
زندگی اجتماعی، سرشار است از اختلاف و تضاد میان برداشتهای دیگران از ما و واقعیت وجودی ما. وقتی محتاط هستیم، به حماقت متهم میشویم. کمرویی ما نشانهی غرور و تمایل به جلب چاپلوسی شمرده میشود، میکوشیم تا سوءتفاهم را از میان برداریم ولی دهانمان خشک میشود و نمیتوانیم جملات مورد نظر خود را بیان کنیم. دشمنان سرسخت به مقامهایی منصوب میشوند که ما را زیردست آنان میسازد. در برابر دیگران سرزنشمان میکنند. در نفرتی که نامنصفانه معطوف به فیلسوفی بی گناه (سقراط) شده، طنین و پژواک همان آزار و اذیتی را تشخیص میدهیم که کسانی که نسبت به رعایت عدالت در حق ما ناتوان یا بی میل هستند، بر ما روا میدارند. (تسلی بخشی های فلسفه)
دیدگاه خود را ثبت کنید