فایل word و قابل ویرایش است.
تعداد صفحات: ۹
قسمتی از متن:
چکیده
میل جنسی همواره به عنوان یکی از برجسته ترین نیازهای انسانی مدنظر قرار داشته است. در متون مربوط به مطالعه رفتار انسانی نیز همواره این میل و رفتارهای پیامد آن مورد بررسی بوده است. این رفتار اختصاصا در رابطه زناشویی پر رنگتر می شود، چرا که در اکثر جوامع تنها رابطه ای که در آن این میل و نیاز انسانی می تواند به شکلی مشروع ارضا شود در چهارچوب روابط زناشویی و در قالب ازدواج است. پژوهش حاضر با به کارگیری یک الگوی درمانی یکپارچه نگر، که برآیندی از دو نظریه مطرح در حیطه مشاوره زناشویی و خانواده است، به دنبال بهبود روابط جنسی زوج ها است.
نمونه مورد نظر از میان زوج های داوطلب مراجعه کننده به مراکز مشاوره تهران انتخاب شدند. 10 زوج (20 نفر) به صورت دو گروه کنترل (5 زوج؛ 10 نفر) و آزمایش (5 زوج؛ 10 نفر)، جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، زوج های گروه آزمایش، در قالب 4 جلسه درمان زوجی توأمان قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات، پس آزمون در مورد آنها اجرا شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس کرت های طبقه بندی شده نشان دهنده آن است که زوج درمانی سیستمی - رفتاری، در افزایش میزان میل جنسی یکسویه زوج ها مؤثر بوده است (α<0/01). اما در میزان میل جنسی به صورت کلی تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل مشاهده نشد. میزان میل جنسی تنوع طلبانه نیز تفاوت معناداری را نشان نداد. این نتایج بیانگر آن است که برگزاری جلسات زوج درمانی و مشاوره زناشویی به شیوه سیستمی – رفتاری می تواند علاوه بر تحکیم روابط زناشویی، می تواند تمایل جنسی طرفین را نیز، نسبت به یکدیگر، افزایش دهد.
دیدگاه خود را ثبت کنید