فهرست مطالب
مقدمه
نفقه چیست
میزان نفقه
نفقه دوران عقد ازدیدگاه عرف
جنبه‌ی حقوقی و قضایی نفقه در دوران عقد
عدم پرداخت نفقه، جرم محسوب می‌شود
شرایط جقوقی نفقه در عقد موقت
شرایط نفقه دوران عقد از دیدگاه فقهاء و مراجع دینی
بخشی از متن
مقدمه
یکی از رایج‌ترین مسائل سوال برانگیز در دوران عقد مربوط به نفقه است. آیا، تا زمانی که دختر در منزل پدری است و هنوز زندگی زیر یک سقف مشترک شروع نشده، مرد تکلیفی در پرداخت نفقه دارد یا نه؟ در ادامه پیرامون پاسخ این سوال و شرایط پرداخت نفقه در دوران عقد را از سه منظر: عرف، قانون و رویه قضایی موجود و همچنین دیدگاه فقهاء پرداخته‌ایم.
نفقه چیست
نفقه به همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، اثاث منزل و هزینه های درمانی، بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به دلیل نقصان یا مرض گفته می شود.
میزان نفقه
برای تعیین میزان نفقه، باید ملاک ها و معیارهایی را مورد توجه قرار داد. در حقیقت، ضابطه موجود برای تعیین میزان نفقه، بر مبنای شئونات خانوادگی زن، عرف و عادت ساکنان هر منطقه و وضع مالی مرد، است و در صورت نبود توافق میان زوجین در خصوص میزان نفقه، دادگاه، خود میزان نفقه را تعیین می کند.
نفقه دوران عقد ازدیدگاه عرف
نفقه دوران عقد از دیدگاه عرف ،در مناطق مختلف ایران ،متفاوت است. در برخی مناطق بویژه مناطق روستایی تا زمانیکه مراسم عروسی گرفته نشده باشد و زن رسما خانه شوهر نرفته باشد پرداخت نفقه دوران عقد برعهده مرد نیست. همچنین زن در اغلب موارد نیازی به اذن و اجازه مرد ندارد بلکه همانند سابق امور دختر از سوی پدر اداره می گردد.
رایج ترین شرایط پرداخت نفقه در دوران عقد بدین صورت است که نیمه از مخارج به عهده پدر و نیمه به عهده همسر است. همچنین در این صورت معاشرت و نزدیکی زوجین بدون از دست دادن باکرگی دختر مورد تایید خانواده است.
جنبه‌ی حقوقی و قضایی نفقه در دوران عقد
از نگاه قانون گذار و رویه معمول محاکم که در حال حاضر مبنا است و روابط زوجین در دوران عقد بر این اساس است، به محض جاری شدن خطبه عقد و امضاء سند ازدواج توسط زوجین،حقوق و تکالیف قانونی در این ارتباط حاکم و برقرار می گردد. در این خصوص در ماده 1102 قانون مدنی در فصل هشتم در بحث حقوق و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر بیان شده است.
پس از اینکه نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود” یکی از حقوقی که زن و مرد به محض امضاء سند ازدواج نسبت به هم پیدا می کنند تکلیف مرد به پرداخت نفقه زن(از جمله نفقه دوران عقد) و تکلیف زن به تمکین از مرد است اعم از تمکین عام وتمکین خاص. البته تمکین در دوران عقد قبل از مستقل شدن زوجین از نظر قانونی تفاوت ها و ملاحظات خاص خودش را دارد.
زوجه در صورتی مستحق نفقه است که از همسر خود تمکین کند و هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت امتناع کند، مستحق نفقه نخواهد بود. تمکین به معنای اطاعت زن از شوهر در ادای وظایف زوجیت، حسن معاشرت و سکونت در منزل شوهر است.
البته لازم به ذکر است عدالت قضایی اقتضاء دارد،قاضی دادگاه در زمان بروز اختلاف در خصوص نفقه دوران عقد و ارجاع آن به محکمه، عرف محل و رویه خانواده های زوجین را ملاحظه نماید،چرا که در علم حقوق عرف از جایگاه ویژه ای برخوردار است به حدی که به عنوان یکی از منابع علم حقوق محسوب گردیده است.
از نظر قانون هرگاه شوهر شرایط زندگی مشترک را فراهم کرد و زن بدون داشتن دلیل قابل قبولی حاضر به زندگی مشترک نشد به وی نفقه تعلق نخواهد گرفت البته برای اثبات این موضوع زوج باید طی اظهارنامه ای مراتب آمادگی خود برای شروع زندگی مشترک را اعلام نماید.
برابر ماده 1108 قانون مدنی اگر زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زناشویی و زوجیت امتناع کند، حق مطالبه نفقه ندارد، و همچنین به موجب صراحت ماده 1085 قانون مدنی زن می تواند انجام وظایف زناشویی را منوط به پرداخت مهریه نماید و تا زمانیکه مهریه خود را دریافت ننموده است تمکین ننماید و به خانه شوهر نرود.
و ...
دیدگاه خود را ثبت کنید