مقاله توانمندسازی سازمانی و روانی (روان شناختی) در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد

توضیحات محصول

دانلود مقاله توانمندسازی سازمانی و روانی (روان شناختی) در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد با فرمت ورد ودر 31صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن  مقاله توانمندسازی سازمانی و روانی (روان شناختی) در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد

هدف- این مقاله با هدف شفاف­سازی مفهوم توانمندسازی و تعیین نقش آن در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوشته شده است.

طرح /روش­شناسی/رویکرد- بررسی­ای از 211 تن از کارمندان 30 هتل مجلل و گران در لیتوانی که به طور مستقیم با مشتریان در ارتباط بودند، به­منظور مطالعه­ی توانمندسازی سازمانی، به عنوان مجموعه­ای از فعالیتهای مدیریت منابع انسانی (HRM)، و ارتباط آن با نگرش­ها و رفتار کارمند انجام شد.

نتایج- بین توانمندسازی سازمانی به عنوان مجموعه­ای از فعالیت­های HRM و توانمندسازی روانی(روان­شناختی) به عنوان یک نگرش کاری، تمایزاتی قائل شده و نقش هر دو در ارتباط بین HRM و عملکرد تعریف شده است. توانمندسازی سازمانی به­طور مثبت با توانمندسازی روانی، رضایت شغلی و تعهد مؤثر مرتبط شده است. هم­چنین به این نتیجه رسیدیم که توانمندسازی روانی و تعهد مؤثر، تأثیر توانمندسازی سازمانی بر رفتار مشتری­گرا را تعدیل می­کند.

محدودیت­ها/ کاربردهای تحقیق-داده­ها از یک صنعت واحد در لیتوانی جمع­آوری شدند بنابراین، تحقیقات بیشتری در دیگر صنایع خدماتی نیاز است تا بتوان کاربرد مدل پیشنهاد شده­ی توانمندسازی - عملکرد را در صنایع دیگر تعمیم بخشید.

کاربردهای عملی- در بافت­های هتل­های مجلل، که کاهش جابجایی [1] کارمند و بهبود کیفیت خدمت، امری حیاتی است، توانمندسازی سازمانی قادر به بهبود رضایت شغلی کارمند، تعهد، توانمندسازی روانی و رفتار مشتری­گرا است.

اصالت/ارزش- این مقاله، شواهد تجربه­ای از تأثیر مثبت راهکارهای مفروض HRM کارمند (توانمندسازی سازمانی) بر نتایج عملکرد منابع انسانی- نگرش­های کارمند (توانمندسازی روانی، رضایت شغلی، تعهد مؤثر) و رفتار مشتری­گرا ارائه می­دهد. علاوه­براین، نقش توانمندسازی در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد، تعریف و به­طور تجربی آزمون شده است.

واژگان کلیدی- راهکارهای HRM، نتایج عملکرد توانمندسازی، نگرش­های کارمندان، رفتارمشتری­گرا، هتل­های مجلل، لیتوانی، هتل­ها،

 مقاله توانمندسازی سازمانی و روانی (روان شناختی) در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد

مقدمه

ارتباط بین HRM و عملکرد، یکی از موضوعات مهم در تحقیقات HRM، طی دهه گذشته بوده است که تعدادی از مدل­های HRM– عملکرد و شواهد تجربی را ارائه کرده­است. با این وجود، علیرغم علاقه­ی فزاینده به تحقیق در این زمینه ، هنوز مباحثی درباره­ی تعدادی از روابط وجود دارد که در این مقاله به آن­ها اشاره خواهد شد.

اول اینکه هیچ اتفاق نظری بر این موضوع که کدام­یک از راه­کارهای HRM در تعیین ارتباط بین HRM و عملکرد بهتر است مطالعه شود، وجود ندارد. محققان درباره­ی تعداد و جامعیت کاربرد این راه­کارها با هم مخالف هستند. علاوه­براین، راه­کارهای HRM نظر محققان مختلفی را به خود جلب کرده است. راه­کارهای HRM که به­طور گسترده در مورد آنها مطالعه انجام شده عبارتند از آموزش و توسعه، پرداخت و پاداش و مدیریت عملکرد.

هدف این مقاله بررسی توانمندسازی به عنوان یک راهکار HRM می باشد که به­طور گسترده­ مطالعه شده امّا نظرات کمی را در بررسی ارتباط بین HRM- عملکرد، به خود جلب کرده است. دلیل دیگری که توانمندسازی را یک موضوع تحقیقی جالبی جلوه می­دهد این است که این مفهوم با ابهامات و اختلاف نظر ها بر معنی­اش ملازم شده است. اصطلاح « توانمندسازی» اغلب به ساختارهای مختلف نسبت داده شده است.

برخی محققان این اصطلاح را به عنوان «راهکار HRM» می­پندارند. برخی دیگر آن­را « درک کارمند» یا «حالت­شناختی» درنظر می­گیرند. این اختلاف عقاید، نیاز به تحقیقات بیشتر در رابطه با تعریف توانمندسازی و نقش آن در ارتباط بین HRM و عملکرد را برجسته می­سازد. این مقاله تحقیقات پیشین را تکمیل می­کند چرا که در جستجوی تعریف این مفهوم (توانمندسازی) است و بین دو نوع توانمندسازی سازمانی و روانی- تمایز قائل می­شود و نقش­شان را در ارتباط بین HRM و عملکرد تعریف می­کند.