کتابی است عمومی که نویسنده کوشیده است در آن به گردآوری اطلاعاتی در مورد تاریخ یهود در ایران بپردازد. منابع این کتاب به زبان فارسی اند بنابراین نباید انتظار اطلاعات نو از آن داشت. اما چند چیز در آن بود که برای من تازگی داشت و جذاب بود:
باور نویسنده به آریایی بودن ابراهیم و یهودیان ( رد سامی بودن یهودیان ). در این کتاب به این بحث صرفا اشاره شده است. آنچه هم آمده بیشتر نقل قول از چند اثر تاریخی در جهان اسلام است که ابراهیم را ایرانی می دانند و بابل را که مسکن نخستین ابراهیم بوده است، شهری در سلطه ی ایرانیان می داند.
اما از این ها گذشته کتاب حال و هوایی انقلابی و استعمارستیز دارد مثلا یهودی ستیزی صفوی را حاصل تاثیرات انگلیسی و کلا اروپایی می داند. صهیونیسم را نیز در این پیوند تفسیرهایی می کند. البته این ها لزوما بد نیستند اما افتادن به وادی گزافه گویی هم چندان دور نمی نماید. به همین دلایل است که مثلا جدی بحثی نمی کند که چقدر از ایرانیان به اسرائیل رفتند و ... صرفا هی می گوید یهودیان وطن پرست حاضر نشدن برن و از این حرفا...
دیدگاه خود را ثبت کنید