انسان در طول تاریخ اجتماعات به اشکال گوناگون مردگانش را دفن کرده است. شکل هایی از تدفین وجود دارد که با هنجارهای فرهنگ ایرانی و اسامی ما ناهمخوان است. با این حال نباید فراموش کرد که ملتهایی هم هستند که فرهنگ تدفین ما را نمی پسندند. در این میان مرگ بی پرواترین و صریح تریم سویه زندگی و یک واقعیتی مسلم است و به همین جهت یکی از مشکلات انسانها همواره این بوده است که مردگانشان را چگونه و کجا دفن کنند.
کتاب آیین ها و روش های تدفین
کهن ترین شکل تدفین ، جنازه ها در حالت جنینی دفن کردند. پیشینه کهن ترین گورهایی که تاکنون یافت شده است، به چنجاه هزار سال پیش از میلاد مسیح میرسد. در کهن ترین شکل تدفین در عصر پیشاسنگی جنازه را مانند جنین در شکم مادر به پهلو در یک گور سنگی می خواباندند. تدفین به شکل جنین از یک سو این توهم را ایجاد میکرد که جنازه به خواب فرورفته است و از سوی دیگر از امید به بیداری و تولدی دیگر پس از رستاخیز نشان داشت. اجداد ما در آن دوران بسیار دور جنازه مردگان را طناب پیچ می کردند. احتمالا به این دلیل می ترسیدند مردگان زنده شوند و سراغ زندگان بیایند.
در ادامه با فهرست مطالب کتاب آیین تدفین آشنا می شوید
دیدگاه خود را ثبت کنید