دانلود پاورپوینت توابع ورودي-خروجي با فرمت ppt ودر31 اسلاید قابل ویرایش
قسمتی از متن پاورپوینت توابع ورودي-خروجي
اغلب برنامه ها بايد اطلاعاتي را از كاربر بگيرند و روي آنها پردازش دهند و نتيجه پردازش را به كاربر اعلام نمايند
در زبان برنامه نويسي C توابع متنوعي براي عمليات ورودي-خروجي تعريف شده‌اند كه هر كدام ويژگيهاي خاص خود را دارند
عمومي ترين توابع ورودي-خروجي در زبان C تابع scanf براي ورود اطلاعات و printf براي نمايش اطلاعات ميباشند
توابع ورودي-خروجي ديگري كه در C وجود دارند و از آنها ميتوان استفاده كرد عبارتند از:
ngetch, getchar, putch, putchar, gets, puts
در زبان C++ نيز براي سهولت عمليات ورودي خروجي توابعي درنظر گرفته شده است:
cin براي ورود اطلاعات و cout براي نمايش اطلاعات
تابع printf
اين تابع براي نمايش اطلاعات به كاربر بر روي خروجي استاندارد (مانيتور) بكار ميرود.
قالب استفاده از اين دستور به شكل زير ميباشد
printf(“رشته كنترلي”[, متغيرها]);
اين تابع در كتابخانه stdio.h تعريف شده است
رشته كنترلي كه داخل كتيشن (“”) قرارميگيرد از متنهاي ثابت و كاراكترهاي كنترلي تشكيل ميشود
در بخش متغيرها، متناظر با هر كاراكتر كنترلي در رشته كنترلي بايد يك متغير وجود داشته باشد
كاراكتر كنترلي بايد متناسب با نوع متغير باشد
كاراكترهاي كنترلي
كاراكترهاي كنترلي با % آغاز ميشوند.
با استفاده از كاراكترهاي كنترلي ميتوان خروجي را به شكل دلخواه نشان داد
فهرست كاراكترهاي كنترلي به شرح ذيل ميباشند:
كاراكترهاي تعيين ميدان
در برنامه قبل ديديم كه متغير اعشاري y با 6 رقم مميز چاپ شده است، درحالي كه تنها دو رقم از اين ارقام با ارزش هستند.
از اين كاراكترها براي مرتب شدن خروجي و زير هم بودن اطلاعات استفاده ميشود.
تابع scanf
مهمترين تابع ورودي در C ميباشد كه براي گرفتن اطلاعات از IO استاندارد يعني كي‌برد بكار برده ميشود.
قالب استفاده از اين دستور به شكل زير ميباشد
scanf(<رشته كنترلي>,<آدرس متغيرها>);
اين تابع در كتابخانه stdio.h تعريف شده است
رشته كنترلي داخل كتيشن (“”) نوشته شده و از كاراكترهاي كنترلي تشكيل ميشود.
در بخش متغيرها، متناظر با هر كاراكتر كنترلي در رشته كنترلي بايد آدرس يك متغير وجود داشته باشد.
كاراكتر كنترلي استفاده شده در اين تابع همانند كاراكترهاي كنترلي در تابع printf هستند
اپراتورهاي & و *
همانطور كه اشاره شد متغيرها آدرس محلهايي در حافظه هستند
با استفاده از نام متغير به تنهايي ما ميتوانيم به محتويات آن دسترسي پيدا كنيم
در برخي موارد لازم است ما آدرس محل حافظه را داشته باشيم در اينصورت از اپراتور & استفاده ميكنيم.
اپراتور * براي دسترسي به محتويات يك خانه حافظه استفاده ميشود. يعني اين اپراتور آدرس يك خانه حافظه را گرفته و محتويات آنرا برميگرداند.
(در ادامه درس، بخش اشاره گرها مفصل در اين زمينه صحبت خواهد شد)
دیدگاه خود را ثبت کنید