مقاله هلو

توضیحات محصول

دانلود مقاله هلو با فرمت ورد ودر14صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن مقاله هلو 

هُلو میوه آبدار درخت هلو (نام علمی: Prunus Persica در لاتین به معنی سیب ایرانی) است که دارای یک هسته سخت، گوشت زرد، یا نسبتاً سفید و پوستی مخملی می‌باشد. بر اساس چسبیدن گوشت به هسته این میوه به دو دسته هسته‌جدا و هسته‌چسب تقسیم می‌شوند.

هلو (Prunus persica) گیاهی است از خانواده گل سرخ و زیرخانواده پرونوییده و جنس پرونوس. هلو در دوران پیش از تاریخ در كشور چین كاشته می شد و از طریق جاده ابریشم به ایران آورده شد.

برخلاف آنچه كه از نام علمی هلو استنباط می شود منشا آن ایران نیست. اما از آنجایی كه اروپاییان نخستین بار این گیاه را در ایران مشاهده كردند آن را پرونوس پرسیكا نامیدند. یونانیان و عمدتاً رومیان هلو را از ایران به سرتاسر اروپا و انگلستان گسترش دادند. هلو تقریباً ۴۰۰-۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، روانه ی اروپا شد. سیاحان قرون شانزده و هفده میلادی نخستین كسانی بودند كه هلو را با خود به قاره آمریكا بردند. سیاحان پرتغالی هلو را به آمریكای جنوبی و همتایان اسپانیا یی شان آن را به آمریكای شمالی بردند. به تدریج هلو توسط بومیان آمریكایی و مهاجران اروپایی از آمریكای شمالی به جنوب كانادا راه یافت و امروزه در اكثر ایالت های آمریكا كاشته می شود.

در آسیا نیز هلو از چین به ژاپن راه یافت و در آنجا آن را «تو» به معنی هلو نامیدند. این نامگذاری احتمالاً از نام چینی هلو یعنی «tao» نشات گرفته است. هلو در فلسفه تائو، آیین فلسفی كه در چین باستان پا گرفت، مظهر طول عمر انسان است. در اسطوره شناسی چین «هسی وانگ مو» مادر باغ هلو، هر سه هزار سال یك بار در هنگام رسیدن میوه های هلو ظاهر می شود تا از آن اكسیر جاودانگی خدا تهیه شود. در اسطوره شناسی روم، هلو میوه الهه ونوس است و ماگنوس آن را ماده محرك جنسی می داند. در برخی از یادداشت های به جا مانده از دوران باستان هلو، مظهر جاودانگی، صداقت و حقیقت است. میوه هلو با برگی كه به آن متصل است نشانه یكپارچگی قلب و زبان است. مصریان باستان هلو را به عنوان پیشكش تقدیم بارگاه خدایان می كردند. لشكركشی های اسكندر كبیر باعث شد كه نئوفراسطوس در سال ۳۹۲ پیش از میلاد از هلو به عنوان میوه ایران یاد كند. كنفسیوس نیز از هلو در كتاب خود نامی به میان می آورد.

مقاله هلو 

توصیف گیاه شناسی

هلو گیاهی است درختی و كوچك با تاج پوشش گسترده به طول ۵/۳-۲ متر. درخت هلو معمولاً عمر كوتاهی دارد و تنها ۲۰-۱۵ سال دوام می آورد. طول عمر درختان هلویی كه در باغ های پرورشی كاشته می شوند بسیار كمتر از این رقم است و معمولاً این درختان چیزی در حدود هشت سال عمر می كنند. برگ ها باریك و دارای راس نوك تیز هستند. برگ ها از نمای نیمرخ داسی شكل به نظر می رسند.

گل ها از صورتی كم رنگ تا قرمز جگری و ارغوانی متغیرند و قطری معادل ۵/۲ سانتی متر دارند. گل ها معمولاً به طور منفرد بر روی ساقه گل پدیدار می شوند. گلبرگ ها می توانند بزرگ و پرزرق و برق یا كوچك و كم جلوه باشند. گل از جوانه جانبی مستقر بر روی ساقه های یك ساله به وجود می آید.

در هلوهای زینتی گل دارای گلبرگ های بسیار و ظاهر میخك مانند است و رنگ آن از صورتی تیره تا سفید متغیر است. گیاه هلو خود بارور است و معمولاً نیازی به گرده افشانی ندارد. میوه آن جزو میوه های هسته دار است و مزوكارپ یا میان بر همان گوشت میوه است. در بیشتر ارقام هلو، میوه ۵-۳ ماه پس از شكوفه دادن می رسد. البته در شمار اندكی از واریته ها نیز طول دوره رسیدن میوه ممكن است شش ماه به طول بینجامد.