دانلود پاورپوینت حافظه فضایی با فرمت ppt ودر 49 اسلاید قابل ویرایش
قسمتی از متن پاورپوینت
مقدمه
در سال 1861 فردی به نام Pierre Paul Broca کشف کرد که آسیب به بخش خلفی لوب فرانتال (ناحیه بروکا) ایجاد اختلالاتی در زبان می کند.
اندکی پس از آن عملکردهای مغزی مانند ادراک یا حرکت های ارادی به عملکرد مدارهای نرونی مجزا در مغز نسبت داده شدند.
آیا سیستم هایی گسسته در مغز به حافظه مربوط می شوند؟
آیا همه پردازش های مربوط به حافظه در یک بخش متمرکز هستند یا در بخش های مختلف پراکنده اند؟
H.M.
بیماری 27 ساله که مدت 10 سال از بیماری صرع رنج می برد و در یک عمل جراحی لوب مدیال تمپورال او در هر دو نیمکره مغزی برداشته شد.
پس از جراحی تغییرات بخصوصی در حافظه بیمار ایجاد شد:
حافظه کوتاه مدت نرمال (در حد چند دقیقه)
حافظه بلند مدت مربوط به حوادث قبل از جراحی نرمال
زبان نرمال
IQ بدون تغییر
عدم توانایی در تبدیل حافظه کوتاه مدت جدید به حافظه بلند مدت
حافظه مکاني
حافظه مکاني بخشي از حافظه است که مسئول ثبت اطلاعات در باره محيط اطراف فرد و جابجاييهاي فضايي ميباشد.
در انسان براي ناوبري اطراف يک شهر آشنا
براي موشهاي صحرايي براي يادگيري مکان قرار گيري غذا در انتهاي ماز
گفته ميشود که حافظههاي فضايي افراد يا حيوانات در قالب نقشه شناختي خلاصه ميشوند.
پستانداران براي تشکيل و پردازش حافظه مربوط به فضا احتياج به عملکرد هيپوکمپ(به خصوص ناحيه CA1) دارند.
حافظه مکاني در انسان به نيمکره راست مغز وابسته است.
نقش هیپوکمپ در انواع حافظه
هيپوکمپ در مورد حافظه بلندمدت نقش قابل توجهي ايفا ميکند.
نگه داري و بازيابي حافظههاي جزئيات هميشه به هيپوکمپ وابسته اند. در حالي که حافظههاي معنايي ممکن است از هيپوکمپ بهره ببرند اما بدون آن نيز ميتوانند عمل کنند.
در مورد حافظه مکاني، در طول فراگيري، هيپوکمپ براي ايجاد و حفظ نقشه شناختي از محيط که بازنماييهاي allocentric براي کد کردن روابط فضايي بين اشيا و احتمالاً هندسه محيط است، تعيين کننده ميباشد.
اين بازنماييها هسته کدهاي هيپوکمپ را که اطلاعات مربوط به جنبههاي فضايي و غير فضايي يک حافظه به آن ميپيوندد، تشکيل ميدهند.
بخش های مغزی درگیر در حافظه مکانی
مناطقي از MTL و همچنين ساير قسمتهاي نئوکورتکس در جنبههاي مختلف حافظه مکاني مشارکت دارند.
با تکرار آزمايشها در زمينه ناوبري در يک محيط، ساختارهاي نئوکورتکس نظم آماري را از بازنماييهاي فضايي استخراج کرده و توانايي ذخيره طرح کلي بازنماييهاي ديگر محور مورد استفاده براي ناوبري را خواهند داشت.
اثبات اين ادعا مواردي است که در آنها فرد از آسيب هيپوکمپ رنج ميبرد اما در آزمايشهاي ناوبري در يک محيط آشنا،که شامل تست حافظه مکاني نيز ميشود، به خوبي عمل ميکند.
دیدگاه خود را ثبت کنید