فهرست مطالب
مقدمه
الگوهای بالینی شخصیت
شاخصهای روایی و سبک پاسخ
معرفی مقیاس ها
مقیاسهای بالینی شخصیت:
اعتبار و روایی
شیوه اجرا و نمره گذاری
تفسیر آزمون میلون
تفسیر به روش کدگذاری
تعامل مقیاس های روایی
مفاهیم اساسی در نظریه میلون
بخشی از متن
مقدمه
شخصیت عبارت است از مجموعه صفات و وِیژگیهای نسبتا دایمی می باشد که هر شخص آنها را در طول زندگی خود به صورت مکرر نشان می دهد. میزان نشان دادن این صفات و ویژگیها به حدی زیاد می باشد که دیگران با کمک این صفات و ویژگیها شخص را می شناسند.
زمانی که بخش مهمی از صفات و ویژگیهای شخصیتی فردی حالت ناسازگار بوده و نسبت به الگوهای فرهنگی جامعه ای که شخص در آن زندگی می نماید فاصله ی زیاد وجود داشته باشد احتمال دارد که آن شخص مبتلا به یکی از انواع اختلالات شخصیت باشد و یا وی صفاتی از یکی از اختلالات شحصیت را داشته باشد.
در یکی از تعاریف مهم در مورد اختلالات شخصیتی مجموعه ای از الگوهای ناسازگارانه رفتار دانسته می شود که به صورت مکرر رخ می دهند و سبب کاهش میزان کارکردهای اجتماعی و شغلی شخص مبتلا می شوند.
بر اساس آخرین طبقه بندی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-V) اختلالات شخصیتی در سه طبقه ی اصلی به نامهای طبقه ی C ، B ، َA قرار می گیرند.
در طبقه A اختلالات شخصیت دوری گزین (Schozid )، اسکیزو تایپال (Schzotypial ) و پارانوئید قرار دارند . ویژگی مشترک این طبقه از اختلالات شخصیتی حالت عجیب و غریب بنظر رسیدن رفتارهای شخص مبتلا می باشد.
در طبقه B اختلالات شخصیتی اختلالات ضد اجتماعی، خود شیفته ( Narcissistic )، نمایشی (Hysterical ) و مرزی (Borderline ) قرار دارند. ویژگی مشترک این طبقه از اختلالات شخصیتی ابراز حالت های هیجانی شدید در اکثر موقعیتها می باشد و در طبقه اختلالات شخصیتی C اختلالات شخصیتی اجتنابی (Avoidance )، وسواسی (Obsessive ) و وابسته (Dependence ) قرار دارند.
ویژگی مشترک این طبقه از اختلالات شخصیتی وجود حالت اضطراب و نگرانی زیاد در اکثر موقعیتها و یا اکثر زمانها می باشد. برای تشخیص اختلالات شخصیتی آزمونهای زیادی طرح ریزی و اجرا شده است. یکی از معروف ترین این آزمونها آزمون چند محوری بالینی میلون یا MCMI است.
این آزمون برای بزرگسالان مورد استفاده قرار می گیرد و برای اجرای آن لازم است که آزمودنی دست کم تا کلاس هشتم درس خوانده باشد. آزمون MCMI علاوه بر آنکه می تواند برای تشخیص ابتلا به اختلالات شخصیتی مورد استفاده قرار گیرد در تشخیص سایر اختلالات روانپزشکی ( مانند اختلال وسواسی – اجباری ، اختلال افسردگی و اختلال هذیانی ) نیز کاربرد دارد.
آزمون بالینی چند محوری میلون برای اولین بار در اواخر دهه ۶۰ میلادی بر اساس مدل آسیبشناسی روانی میلون توسط تئودور میلون ساخته شد. سپس در اواسط دهه ۸۰ مورد تجدید نظر قرار گرفت. این نسخه از آزمون در ایران در شهر تهران توسط خواجه موگهی ترجمه و در سال ۱۳۷۲ هنجاریابی شد. نسخه سوم آزمون در سال ۱۹۹۴ تجدید نظر و در گردهمایی انجمن روانشناسی آمریکا معرفی شد، این فرم در ایران توسط شریفی ترجمه و در سال ۱۳۸۱ در اصفهان هنجاریابی شد.
آزمون MCMI شامل ۱۷۵جمله است و دو نوع کلی از مقیاس ها به نامهای مقیاس های روایی و بالینی (Clinical ) را شامل می شود. مقیاس های روایی آزمون MCMI برای سنجش میزان معتبر بودن آزمون اجرا شده ساخته شده اند و به آزمونگر این امکان را می دهند که بتواند با اطمینان نمرات مقیاس های بالینی را تفسیر نماید. مقیاس های روایی شامل شاخص اعتبار (مقیاس V) ، شاخص افشاگری (مقیاس X) ، شاخص مطلوب بودن (مقیاس Y) و شاخص تحقیر(Z ) است.
زمانی که آزمودنی نمره یک تا سه در مقیاس اعتبار (V) بگیرد آزمون اجرا شده از اعتبار لازم برخوردار نمی باشد و نشانگر آن است که آزمودنی به سوالات این آزمون به صورت تصادفی پاسخ داده است.
به نظر سازندگان آزمون MCMI زمانی که آزمودنی در مقیاس اعتبار (V )نمره یک بگیرد لازم است که آزمون گرفته شده با احتیاط تفسیر شود و اگر آزمودنی در این مقیاس نمره دو و یا سه بگیرد آزمون اجرا شده از اعتبار لازم برخوردار نبوده و قابل تفسیر نیست. شاخص روایی دیگر مقیاس X یا شاخص افشاگری است. این مقیاس برای اندازه گیری این مورد طرح ریزی شده است که آیا پاسخ های آزمودنی به این آزمون بی پرده و افشاگرانه بوده و یا بر عکس حالت دفاعی و پنهان کارانه زیادی داشته است.
بر اساس اصول نمره گذاری آزمون MCMI اگر نمره ی خام آزمودنی در مقیاس X پائین تر از ۳۴ باشد وجود حالت دفاعی زیاد را در آزمودنی نشان می دهد و بر عکس وجود نمره های بالا در مقیاس X نشان دهنده آن است که آزمودنی در بیان نشانه های روانپزشکی خود حالت اغراق را دارد. مقیاس Y به نام شاخص مطلوب بودن معروف است این مقیاس نیز مانند مقیاس X شاخصی برای آشکار نمودن حالت دفاعی آزمودنی می باشد. وجود نمرات بالا تر از ۷۵ در این مقیاس نشان دهنده آن است که آزمودنی خصوصیاتی مانند حالت های هیجانی ثابت، تمایل زیاد به ایجاد روابط بین فردی و علاقمند به رعایت کامل قواعد اجتماعی را دارا می باشد. اگر نمرات آزمودنی در مقیاس Y بسیار بالا باشد می تواند نشانگر تلاش آزمودنی برای پنهان نمودن مشکلات روانشناختی و یا مشکلات ارتباطی خود باشد.
مقیاس Z نشان می دهد که آزمودنی تا چه اندازه حالت های آسیب روانشناختی ( مانند احساس پوچی ، خشم زیاد ، احساس گناه و غمگینی ) خود را توصیف می نماید. مقیاس Z متضاد با مقیاس Y است. به این معنی که مقیاس Z شاخصی برای سنجش حالت نامطلوب بودن توصیف نمودن وضعیت روانشناختی و مقیاس Y شاخصی برای سنجش حالت مطلوب توصیف بودن وضعیت روانشناختی خود است.
مقیاس های بالینی آزمون MCMI به چهار طبقه الگوهای شخصیتی بالینی ، آسیب های شخصیتی شدید ، سندرم های بالینی و سندرم های شدید بالینی تقسیم می شوند و با تفسیر نمرات بدست آمده در مقیاس های بالینی می توان انواع مشکلات و اختلالات مرتبط با چهار طبقه ی فوق را بدست آورد.
در بخش مربوط الگوهای شخصیت بالینی مقیاس های اسکیزوئید ، افسرده ، وابسته ، نمایشی ، خود شیفته ، ضد اجتماعی ، پرخاشگر ، وسواسی ، منفی گرا و خود تحقیر کننده (Self- defeating ) قرار گرفته اند.
در بخش مربوط به آسیب های شخصیتی شدید مقیاس های اسگیزوتایپی ، مرزی و پارانوئید قرار دارند . در بخش مربوط به سندرمهای بالینی مقیاس های اضطراب ، چسمانی شکل (Somato from) ، دو قطبی یا مانیا ، افسره خویی ، وابستگی به الکل ، وابستگی به دارو و اختلال استرس بعد از ضربه (PTSD) قرار دارند. در بخش مربوط به سندرم های شدید بالینی مقیاس های اختلال تفکر ، افسردگی اساسی و اختلال هذیانی قرار دارند.
بنابراین آزمون بالینی چند محوری میلون_۳ (MCMI_III) یک مقیاس خودسنجی با ۱۷۵ گویه بلی/ خیر که ۱۴ الگوی بالینی شخصیت و ۱۰ نشانگان بالینی را میسنجد و برای بزرگسالان ۱۸ سال به بالا، استفاده میشود.
این آزمون بر اساس مدل آسیبشناسی روانی میلون (۱۹۶۹/ ۱۹۸۳) ساخته شدهاست و دو بار از زمان انتشار آن، تجدید نظر شدهاست.
نسخه اصلی این آزمون در سال 1977توسط تئودور میلون تدوین و ارائه شد و از آن زمان تا کنون 2بارتجدید نظر شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید