مفروضه های خانواده درمانی آکرمن : این نظریه بر کار کلاسیک زیگموند فروید استوار است. نظریه ی روانکاوی در عین توجهی که ظاهرا به رشد شخصیت بیمار دارد عمیقا به تعامل فرد و خانواده اش اهمیت می دهد. برای درک ضمیر ناخوآگاه باید بافت آن درک شود که یکی از این بافت ها، واقعیت تعاملات خانوادگی است. ۱- پاتولوژی هم بافته: خانواده و اعضای خاصی از آن ناسازگار باقی می مانند. فرآیند ناخودآگاهانه ای وجود دارد که نزد اعضای خانواده اتفاق می افتد و آن ها را کنار هم نگه می دارد. میان اعضای خانوده دائما تبادلات ناهشیاری صورت می گیرد که رفتار هر کدام از اعضا می تواند بازتابی بیمارگون از تحریفی باشد که در سراسر خانواده وجود دارد. ۲- قواعد خانوادگی: چنانکه افراد از قواعد خانوادگی نانوشته سرپیچی کند، آنگاه آگاهانه تصمیم می گیرد که خانواده را ترک کند و سلامت خود را حفظ کند و یا توسط اعضای دیگر به داخل الگوهای خانوادگی کشیده می شوند. ۳- نظریه تجربیات درونی شده: روش تبیین روابط بین نسل هاست. به این معنی که موجودات از زمان تولد به دنبال برقراری روابط با دیگران هستند؛ این یک نیاز بنیادین است. پس افراد با ابژه ها(یک شخص مهم) پیوند تعاملی برقرار می کنند و ویژگی های خوب و بد وی را درون فکنی می کنند، و در بزرگسالی این درون فکنی ها پایه و اساس برقراری روابط با دیگر افراد به خصوص افراد محبوب می شود. این نظریه، روشی را در اختیار قرار می دهد تا به تبیین استدلال های مربوط به انتخاب های زناشویی و الگوهای تعاملی خانواده بپردازند. نظریات درونی شده اولیه و ناخودآگاه و حل نشده ای که افراد بزرگسال ممکن است به روابط زناشویی وارد کنند می تواند به شکل گیری الگو های ناسازکار منجر شود که اشخاص بدان وسیله به یکدیگر آویزان می شوند. این الگوها حالت تکرار شونده ای به خود می گیرند، مگر اینکه یکی یا هر دو همسر یا یکی از بچه هایشان آگاهی بیشتری پیدا کنند، اقداماتی را برای متمایزسازی خود از تجربیات درونی شده قبلی، به عمل آورند و در این فرآیند یاد بگیرند که به شیوه جدید عمل کنند. ۴- انفکاک (دوپارگی): فرایند ارزیابی در پایین ترین سطح خود به شیوه های ناخودآگاهانه صورت می گیرد(کرنبرگ، ۱۹۷۶). در انفکاک، بازنمایی یا کاملا خوب است یا کاملا بد، که نتیجه آن فرافکنی کیفیت های خوب یا بد به اشخاصی است که درون بافت (محیط) شخص قرار دارند. از طریق انفکاک افراد توانایی پیش بینی کردن دلهره خود و حتی اشخاص مهمی که در محیط شان زندگی می کنند را دارند و می توانند آن را مهار کنند. آکرمن خانواده را نظامی از شخصیت های در حال تعامل تصور می کند. هر فرد خرده نظام مهمی در داخل خانواده به حساب می آید. برای درک کارکرد خانواده می بایست درون دادهای وارده از سایر منابع مختلف مورد توجه قرار گیرد، که این دروندادها شامل موارد زیر است : و ...
دیدگاه خود را ثبت کنید