پاورپوینت مدل بهزیستی روانی کارول ریف

توضیحات محصول

فهرست مطالب

مقدمه

خودمختاری

رشد فردی

تسلط بر محیط

هدفمندی در زندگی

روابط مثبت با دیگران

پذیرش خود

 

بخشی از متن

مقدمه

سازمان بهداشت جهانی(WHO)، سلامتی را نه تنها شامل فقدان بیماری، بلکه در برگیرنده رضامندی ذهنی، جسمی و اجتماعی می داند. این تعریف منجر به تغییر الگوی پزشکی (مبتنی بر بیماری ها) و ایجاد و گسترش یک الگوی سلامت عمومی شد.

بهزیستی روانی(well-being) به عنوان یکی از مولفه های اصلی سلامت عمومی(general health) و رضامندی در خلال ۳ دهه گذشته توجه بسیاری از روانشناسان و محققان را به خود جلب کرده است. بهزیستی روانی یک مفهوم متنوع چند بعدی است که در نتیجه ترکیب تنظیم هیجانی، ویژگی های شخصیتی، هویت و تجارب زندگی به وجود می آید.

تحقیقات کارول ریف(Coral Reef) موجب به وجود آمدن دیدگاهی مبتنی بر  عینی بودن مفهوم بهزیستی روانی به جای ذهنی بودن آن شد. مدل ریف، مدلی کلی از بهزیستی روانشناختی است، که به بررسی پیشرفت های درک شده در مقابل چالش های وجودی، در جریان طول عمر می پردازد. طبق این مدل، خوب زندگی کردن و خوب پیر شدن، چنین ایجاب می کند که افراد از توان های خود به طور کامل استفاده کنند.

بهزیستی روانی شامل احساس انسجام و پیوستگی در زندگی، و تعادل عاطفی و رضایت کلی از زندگی است.

طبق مدل ریف(۱۹۸۹)، بهزیستی روانی دارای ۶ مولفه است.

1. 1. احساس استقلال و توانایی ایستادگی در مقابل فشارهای اجتماعی (خود مختاری)


2. 2. احساس رشد مستمر (رشد شخصی)


3. 3. توانایی فرد در مدیریت محیط (تسلط بر محیط)


4. 4. داشتن هدف در زندگی و معنا دادن به ان (زندگی هدفمند)


5. 5. برقراری روابط گرم و صمیمی با دیگران و توانایی همدلی (رابطه مثبت با دیگران)


6. 6. داشتن نگرش مثبت نسبت به خود (پذیرش خود)

خودمختاری

خودمختاری به معنای تنظیم رفتار خود از طریق منبع کنترل درونی است. انسان با عملکرد کامل از سطح بالایی از ارزیابی درونی برخوردار است و خودش را بر اساس هنجارها و استانداردهای خودش مورد ارزیابی قرار می دهد، نه بر اساس استانداردهای دیگران. افراد خودمختار برای به دست آوردن تایید دیگران تلاش نمی کنند، آنها بیشتر به عقاید خوشان اهمیت می دهند و کمتر تحت تاثیر نظرات دیگران قرار می گیرند. سطح بالای خودمختاری سبب استقلال می شود.(ریف و کیس، ۱۹۹۵)

رشد فردی

رشد فردی به توانایی فرد برای پیشرفت و ارتقای خود به منظور مبدل شدن به یک انسان کامل، رسیدن به خودشکوفایی و نیل به اهداف است(ریف و کیس، ۱۹۹۵). برای رسیدن به سطح بهینه عملکرد روانی، فرد باید به طور مستمر در جنبه های مختلفی از زندگی رشد و پیشرفت کند. این امر مستلزم آن است که فرد به طور مداوم در فعالیت ها درگیر شده و مشکلات را حل کند تا به موجب ان استعدادها و توانایی هایش را گسترش دهد.

و ...