دانلود مقاله آموزش کامل تزریقات با فرمت ورد و قابل ویرایش در ۱۴ صفحه
قسمتی از متن مقاله آموزش کامل تزریقات
آموزش کامل تزریقات
هر روش تزریقی برای نوع بافتی كه دارو در آن تزریق میشود روش واحدی است مشخصات هر بافتی میزان جذب دارو را معین میكند قبل از تزریق ، پرستار باید حجم داروی تجویزی مشخصات و غلظت دارو و ساختمان آناتومیكی محل تزریق را بشناسند
ناتوانی پرستار در تزریق صحیح دارو ممكن است نتایج منفی به بار آورد. اشتباه در انتخاب محل مناسب تزریق از نظر منطقه آناتومیكی بدن ممكن است منجر به صدمه رسیدن به عصب و استخوان شود بسیاری از مدد جویان خصوصا كودكان از تزریق وحشت دارند اگر پرستار فراموش كند قبل از تزریق دارو به داخل بافت سرنگ را آسپیره كند ممكن است دارو وارد شریان یا ورید شود. تزریق حجم زیادی از دارو در یك محل ممكن است منجر به بروز درد زیاد یا صدمه بافتی گردد.
تزریقات: Administration of injection
یك روش رساندن دارو به بدن تزریقات است كه حتما باید از تكنیكهای آسپتیك استفاده شود.
پرستار تزریقات را به 4طریق انجام میدهد:
1ـ زیر جلدی SC subcutaneous
2ـ داخل عضلهIM intramuscular
3ـ داخل جلدیID intradermal
4ـ وریدی IV intravenous
5ـ تزریق بصورت پانسیون مانند پانسیون مایع نخاعی SCF
برای اطمینان از اینكه دارو در محل مورد نظر تزریق شود هر كدام از روشهای فوق احتیاج به مهارتهای بخصوصی دارد. اثرات دارو در تزریقات بستگی به میزان جذب دارو به سرعت توسعه مییابد و پرستار میتواند بدقت عكس العمل مریض را بعد از تزریق مشاهده كند.
وسایل تزریقـات :
سرنگها و سوزنهای متنوعی وجود دارند، هر كدام برای تزریق حجم معینی از دارو به یك بافت مخصوص طرح ریزی شدهاند. پرستار باید تشخیص دهد كه كدام سرنگ و سوزن بهتر مؤثر است.
مقاله آموزش کامل تزریقات
سرنگها syrings
سرنگها دارای یك قسمت استوانهای و یك انتهای كوچك میباشد كه سوزن به آن وصل میشود داخل این قسمت استوانهای plunger یا پیستون حركت میكند. در بیشتر بیمارستانها از سرنگهای Disposuble «پلاستیكی یكبار مصرف»استفاده میشود. سرنگهای پلاستیكی یكبار مصرف ارزان بوده و پیستون آنها بخوبی قابل كنترل است. سرنگهای شیشهای گرانتر هستند و قبل از مصرف باید استریل شوند.
پرستار محلول را بوسیله آسپیره كردن داخل سرنگ میكند . به این صورت كه پیستون را بطرف بیرون كشید در حالی كه سوزن متصل به آن داخل محلول مورد نظر است. در موقع كشیدن محلول مورد نظر پرستار باید سرنگ را طوری دردست بگیرد كه قسمت خارجی سرنگ و دسته پیستون در دست او باشد .برای رعایت استریلیته پرستار باید از هرگونه برخورد احتمالی نوك سرنگ به سوزن یا قسمت داخلی سرنگ و تنه پیستون با هر نوع جسم غیر استریل
جلوگیری كند.
سرنگ ها در اندازههای مختلف كه ظرفیتهای 1سی سی تا5 سی سی رادارند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از 5سی سی غیر متداول تر است. سرنگهای 2تا3 میلی لیتری برای تزریق عضلانی وزیر جلدی مورد نیاز است. سرنگهای بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد.
میكرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین كریستال بكار برده میشود و بجای
آن در سرنگها20cc تا50ccاستفاده میشود.
سرنگهای هیپودرمیك 5/2تا3 میلی لیتری معمولا بصورت بسته بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهی اوقات ممكن است پرستار بر حسب احتیاج شماره سوزن را عوض كند. سرنگهای هیپودرمیك دو نوع مقیاس اندازه گیری در طول سرنگ دارند. یكیاز این مقیاسها بر حسب «minims» و دیگری بر حسب میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیزبه ده قسمت تقسیم میشود.
سرنگهای انسولین یك میلی لیتر را در خود جای میدهند و به واحدهایی درجه بندی میشوند بیشتر سرنگهای انسولین صد واحدی «100ـU» هستند كه برای استفاده از صد واحد انسولین هستند. هر میلی لیتر از محلول محتوی 100واحد انسولین است.
همین طور سرنگهای 40 واحدی «40ـ U» و «80ـU» برای انسولین ها با این غلظتها وجود دارد.
دیدگاه خود را ثبت کنید