زندگی نامه اوشو :
«راجنیش چاندرا موهان جین» متخلص به «اوشو»، از عرفای هندی و اساتید باطنی است
که بینسالهای۱۹۳۱ تا ۱۹۹۰ می‌زیست. اشو با اخذ مدرک فوق لیسانس در رشتهٔ فلسفه
از دانشگاه “سوگار”، تحصیلات خود را به پایان رساند و چندین سال در دانشگاه “جبل پور”
به تدریس فلسفه پرداخت.
وی از سال ۱۹۶۳ میلادی با سفر به سراسر هندوستان به ایراد خطابه‌هایی در زمینه‌های معنوی و
عوالم روحانی پرداخت. اشو در سال ۱۹۷۴ کمون خود در شهر پونا، هندوستان، را بنیان نهاد که
مورد استقبال شدیدی خصوصاً از جانب رهجویان معنویت گرای غربی قرار گرفت.
راجنیش پورام
اشو در سال ۱۹۸۱ جهت معالجه به ایالات متحده رفت و در آنجا به مدت پنج سال اقامت گزید.
پیروان اشو به عنوان سانیاسین شناخته می‌شوند. در مدت چهار ماه اراضی کوهپایه‌های ایالت
اورگون را خریداری و شهری بنا نهادند که به راجنیش پورام مشهور شد.
پس از احداث این مرکز توجه زیادی در سراسر امریکا نسبت به اشو و تعالیمش جلب شد اما در همین
حال عده‌ای نیز او را فردی منحط، فاسد الاخلاق و زیر سوال برندهٔ ارزشها می‌دانستند و همین امر
مشکلاتی را برای وی بوجود آورد.
از پیامدهای این مخالفت‌ها برخورد قانونی دولت امریکا با اشو در سال در سال ۱۹۸۶ بود که با اتهام
نقض قانون مهاجرت ایالات متحده امریکا دستگیر و به دادگاه کشانده شد. در پی این رخدادها،
اشو مجبور به ترک خاک آمریکا و بازگشت به هند شد و در ۱۹ ژانویه ۱۹۹۰ درگذشت .
اولین اصل معنوی اشو اصل عشق است، اشو در باب عشق فراوان به سخنرانی پرداخته و کتاب‌های مستقل در باب عشق و عاشقی از وی به جا مانده است. برخی از جملات اشو در باب عشق ـ که در کتاب «راز بزرگ» مهم‌ترین کتاب ترجمه‌شده اشو به زبان فارسی آمده است .
«عشق، عین و شین و قاف است، یعنی علاقه شدید قلبی»، «عشق شوق وافر درونی است»، «عشق اشتیاق بی‌کران باطنی جهت اتحاد با کل است»، « وه! عشق چه زیباست»، «عاشق، عاشقی می‌کند»، «از عاشق نمی‌توان پرسید تو چرا عاشق شده‌ای! عاشق یک مرتبه چشم باز می‌کند و خود را عاشق می‌بیند»، «عشق یافتنی است، نه بافتنی»، «عشق پرسیدنی نیست، وه! عشق چه زیباست»، «عاشق رقصان است حول شمعی و عشق رقص پروانه‌ها است، عشق رقص زندگی است»، «عشق وجد است و سرور است و عاشقی است».
حسین
خوب