پاورپوینت بهزیستی روانشناختی چیست

توضیحات محصول

فهرست مطالب

مقدمه

مولفه های بهزیستی

مولفه های بهزیستی روانشناختی

بهزیستی رواشناختی و سلامت روانی

بهزیستی فاعلی

خصوصیات افراد دارای سلامت روانی و بهزیستی

الگوها و نظریه های بهزیستی و سلامت روانی

الگوی پزشکی و روان پزشکی

الگوی روان کاوی (فرویدی)

الگوی رفتارگرایی

الگوی انسان گرایی

نظریات نوین مبتنی بر شناخت درمانی

سلامت و بهزیستی روانی در مكتب اسلام

 

بخشی از متن

مقدمه

از زمان های بسیار دور، همیشه این سئوال مطرح بوده که چه چیزی باعث خوشبختی و بهزیستی می شود! هر یک از پژوهشگرانی که در این حیطه به کار پرداخته اند، عوامل و ابعاد خاصی، معرفی کرده اند که هر فردی که واجد این خصوصیات و ابعاد باشد، دارای نسبتی از بهزیستی روانی است. در این مبحث سعی می گردد تبیینهای نظری گوناگون در این خصوص و نیز پژوهشهای صورت گرفته، بررسی شود.

در طول تاریخ، فلاسفه و رهبران مذهبی عقیده داشتند که داشتن عشق و معرفت و عدم دلبستگی به دنیا و متعلقات آن، عامل تکامل و بهزیستی است. معتقدین به اصل سودگرایی، مانند جرمی بنتهام (1948) اعتقاد داشتند که وجود خوشی و لذت، و عدم حضور درد در زندگی فرد، به بهزیستی می انجامد. به این ترتیب، می توان گفت که این دسته از افراد بر لذت هیجانی، روانی و جسمانی تاکید داشتند.

در فلسفه و روان شناسی دو رویکرد اصلی در تعریف بهزیستی وجود دارد: لذت گرایی و فضیلت گرایی. برابر دانستن بهزیستی با خوشی لذت گرایانه یا شاد كامی پیشنه ای طولانی دارد. لذت گرایی به عنوان یك نظریه اخلاقی در آموزه های آریستیپوس كورنی در سه قرن قبل از میلاد مسیح جلوه كامل یافت. او معتقد بود «تنها چیز خوب لذت جسمی، مثبت و آنی، صرف نظر از علت آن است.»

لذت گرایی فلسفی توسط اندیشمندان بسیاری دنبال شد. برای مثال هابز، فیلسوف انگلیسی معتقد بود شادكامی محصول تعقیب موفقیت آمیز اعمال است، یا جان استوارت میل، فیلسوف سود گرا، باور داشت كه عمل درست عملی است كه منجر به ارتقای سطح شادكامی در فرد می شود.

به رغم ماهیت جذاب لذت گرایی كه بهزیستی را به معنای حداكثر رساندن لذت و به حداقل رساندن درد می دانند، جمع كثیری از پیامبران الهی و متفكران شرق و غرب، مخالفت خود را با این برداشت از بهزیستی بیان كرده اند. از جمله سقراط اعلام كرده بود كه فضیلت تنها راه رسیدن به سعادت است و معتقد بود كه سعادت محركی است برای عمل به فضیلت در ازای برابر دانستن بهزیستی با شادكامی و لذت، این اندیشمندان آن را با فضیلت برابر می گیرند.  نظرات مبتنی بر فضیلت گرایی بر این باورند كه ارضای امیال، به رغم ایجاد لذت، همواره بهزیستی را  ندارد و در نتیجه، بهزیستی نمی تواند صرفاًبه معنای تجربه لذت باشد.

و ...