پاورپوینت اختلال موکنی چیست

توضیحات محصول

فهرست مطالب

مقدمه

میزان شیوع اختلال موکنی

عوارض ناشی از ابتلا به اختلال موکنی

نواحی درگیر در اختلال موکنی

اختلالات همراه با اختلال موکنی

انواع روش های کندن موها توسط مبتلایان به اختلال موکنی

درمان اختلال موکنی

 

بخشی از متن

مقدمه

در یکی از معروف ترین طبقه بندیهای  اختلالات روانشناختی که از سوی انجمن روان پزشکی ارایه شده بود و به نام DSM-IV-TR معروف بود اختلال موکنی (Trichotillomania) یا TTMبه عنوان نوعی اختلال در کنترل تکانه فرض می شد که نشانه ی اصلی آن کشیدن مکرر موها به صورتی که منجر به از دست دادن قابل توجهی از موها می گردد بود . همچینن از نظر DSM_IV_ TR از دیگر نشانه های اختلال موکنی یا اختلال TTM  افزایش حس تنش کمی قبل از کندن موها یا هنگامی که شخص کوشش می نمود که از انجام این عمل جلوگیری نماید بود. ازنظر طبقه بندی فوق سه نشانه ی دیگر ابتلا به اختلال موکنی شامل احساس رهایی و یا رضایت در حین کندن موها ، عدم تاثیر ابتلا به اختلالات جسمانی در تمایل به کندن موها و آسیب رسیدن به عملکردهای شغلی ، اجتماعی و یا سایر حوزه های زندگی شخص در اثر ابتلا به این اختلال بود. در سال ۲۰۱۳ میلادی که طبقه بندی DSM-V برای تشخیص اختلالات روانشناختی ارایه گردید تغییراتی در ملاکهای تشخیصی اختلال موکنی  پیشنهاد شد از جمله ی این تغییرات خذف شدن دو ملاک تشخیصی یعنی افزایش حس تنش مدت کوتاهی قبل از عمل کندن مو یا زمانی که شخص در مقابل کندن مو مقاومت می نمود و احساس رضایت ، لذت و یا رهایی در زمان کندن موها بود . در DSM-V علیرغم تغییرات فوق سایر علایم تشخیصی که در DSM-IV_TR برای تشخیص اختلال موکنی پیشنهاد شده بود ( مانند از دست دادن شدید مو در نقطه ای از بدن که شخص اقدام به کندن مو نموده و افت قابل توجه میزان کارکردهای ارتباطی ، تحصیلی و شغلی ) حفظ شد.از نظر DSM_IV_ TR برای تشخیص اختلال موکنی یا  TTM لازم است که بیمار به صورت مکرر اقدام به کندن نقاط مختلف بدن بخصوص موهای سر خود نماید به نحوی که انجام این کار سبب از دست دادن میزان زیادی از موهای بخش کنده شده ی بدن گردد .

و ...