پیام اصلی این تحلیل، تأکید بر ناکارآمدی و زیانبار بودن "جابجایی بین وظایف" است؛ عادتی که اغلب با "چندوظیفگی" اشتباه گرفته میشود. در مقابل، اتخاذ رویکرد "تکوظیفگی" از طریق استراتژیهای عملی مانند "بلاکبندی زمان"، برنامهریزی روزانه، و حذف آگاهانه عوامل حواسپرتی، مسیری روشن برای افزایش چشمگیر بهرهوری، بهبود کیفیت کار، و کاهش استرس فراهم میآورد. این رویکرد به فرد امکان میدهد تا به صورت فعالانه زمان خود را مدیریت کرده و به نتایج مطلوبتری دست یابد.
دیدگاه خود را ثبت کنید