شهید سید احمد پلارک فرزند سید عباس، متولد 1344 تهران و اصالتاً تبریزی.
در سال 66 عملیات کربلای 8 در شلمچه به شهادت رسید.در شش سالگی پدر را از دست داد و چون تک پسر خانواده بود علاوه بر تحصیل، بار مسئولیت خانواده نیز بر عهده او افتاد و تن به کار داد و توانست خواهرانش را در ازدواج یاری دهداو در خیابان ایران میدان شهدا و در محله‌ای مذهبی زندگی می‌کرد. مسجد حاج آقا ضیاء آبادی “علی بن موسی الرضا علیه السلام” جایگاه همیشگی‌اش بود.وی دائماً به منطقه می‌رفت. او فرمانده آر پی‌چی‌زن‌های گردان عمار در لشکر 27 حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم بود.مادر شهید پلارک درباره ی او می گوید:
در عمرش چند کار را هرگز ترک نکرد:
1.مداومت بر نماز شب؛ در ۱۳ سالگی تا به هنگام شهادت ۲۳ سالگی نماز شبش ترک نگردیده بود. شب های بسیاری سر بر سجده عبادت با خدای خود نجوا می کرد و اشک می ریخت.
2. مداومت بر غسل روز جمعه.
3. مداومت بر خواندن زیارت عاشورای هر صبح.
4. مداومت بر گفتن ذکر ۱۰۰ صلوات در هرروز و ۱۰۰ بار لعن بنی امیّه.
5. مداومت بر خواندن سوره واقعه.
دیدگاه خود را ثبت کنید