انواع وابسته‌هاي پيشين :
صفت‌هاي اشاره:
حتماً قبل از اسم (هسته) مي‌آيند و به آن اشاره مي‌كنند و عبارت‌اند از: اين، آن، همين، همان، چنين، چنان، اين‌چنين، آن‌چنان، اين‌گونه، آن‌گونه، اين‌جور، آن‌جور، اين‌همه، آن‌همه، اين‌قدر و آن‌قدر.
چند مثال:
اين خانه را خريدم.
آن كفش مال من است.
همين كشور خوب است.
اين‌همه كتاب خريدي؟
آن‌گونه درس‌دادن اصولي نیست.
آن‌قدر شكلات نخور.
تنها وابسته‌ي پيشيني كه كسره دارد و باز هم صفت است همه‌ي است. که گاهی بدون کسره هم می‌آید: همه‌ی مردم. همه جا
صفت‌هاي پرسشي:
همراه اسم مي‌آيند و حتماً جمله‌ي ما لحني پرسشي دارد، مثلاً: (چه، چه‌نوع، چگونه، چه‌قدر، چه‌طور، چند، چندمين، كدام، كدامين)
چند مثال:
چه كتابي‌خريدي؟ چه نوع ميوه‌اي مي‌خري؟ چگونه سازي را مي‌خواهي؟
چه‌قدر ميوه مي‌خوري؟ چه‌طور رماني را دوست داري؟ چند خانه تا حالا ساخته‌اي؟
چندمين كتاب را تمام كردي؟ به كدامين گناه كشته شدي؟ كدام موج راديو را بگيرم؟
چه‌طور و چگونه اگر بدون اسم بيايند قيد هستند:
چه‌طور آمدي؟ چگونه راه را پيدا كردي؟
صفت‌هاي تعجّبي
(چه، عجب، چقدر) + اسم + (به مقدار لازم تعجّب!):
صفت‌هاي تعجّبي بايد تعجّب آدم را در بياورد
دیدگاه خود را ثبت کنید