فرمت فایل: PDF
به کوشش: محمدحسین حیدریان
تعداد صفحات: ۲۲۳
این دیوان شامل 133 غزل و 28 رباعی است. در اشعار او می‌توان تعلق خاطر شدید او را به مکتب قادریه دید. در اشعارش شهود و مکاشفه بر منطق تسلط دارد. احساساتش تابع اندیشه‌های رایج اهل تصوف است و از نظر فکری مضامین آن عمیق نیست. غزلیاتش از روح عاشقانه خالی است و رباعیاتش فاقد تصورات عالیه تصوف است و قطعاتش از نظر الفاظ و معانی ارزش ادبی خاصی ندارد. همان گونه که ذکر شد وی به دلیل تعلق خاطرش به قادریه در اشعارش قادری تخلص می‌کرده است.
داراشکوه یکی از شاهزادگان گورکانی هند و فرزند شاه جهان بوده‌است. او دانشور و ادیب و شاعر پارسی‌گو و دارای تألیفات فارسی و نیز دیوان اشعار بوده است. ولادت او در سال ۱۰۲۴ هجری قمری و درگذشت او در ۱۰۶۹ هجری قمری واقع شده است. او به دست برادرش اورنگ‌زیب به قتل رسید. این شاهزاده گورکانی را در تذکره‌ها در زمره خوشنویسان و از شاگردان استاد نستعلیق پرآوازه ایرانی عبدالرشید دیلمی ذکر کرده‌اند.
دیدگاه خود را ثبت کنید