عنوان کتاب: علوم سياسی
نویسنده: مارکوس ای استیدلمن
مترجم: حامد میرزابابائی
تعداد صفحات کتاب: 345 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 33.29 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
کتاب علوم سياسی مارکوس استیدلمن اثری واقعا جامع و کاربردی‌ست که در مورد تمام مباحث سیاست بحث کرده است.
نویسنده این کتاب، مارکوس ای استیدلمن، استاد علوم سیاسی و رئیس دانشکدۀ تاریخ و علوم سیاسی دانشگاه تگزاس در شهر تایلِر آمریکاست. دکتر استیدلمن مدرک دکتری خود را سال ۱۹۹۰ از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید گرفت و متعاقباً در دانشگاه‌های کالیفرنیا، یوتا و تگزاس تدریس کرد.
وی اکنون واحدهای درسی حکومت آمریکا، روابط بین‌الملل و سیاست تطبیقی را تدریس می‌کند. به‌علاوه، تاکنون دربارۀ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و موضوعات بین المللی، همچون فروپاشی شوروی، اتحاد آلمان و گسترش پوپولیسم در اروپا و … سخنرانی داشته است.
کتاب علوم سياسی مارکوس استیدلمن برای پرتاب شدن به معرفی علوم سیاسی مناسب است اما ممکن است در رابطه با معرفی بعضی احزاب سیاسی در تاریخ جبهه گیرانه به نظر برسد. اگر شک دارید که مناسب شما هست یا نه، با مرور فهرست و دسته بندی احزاب می‌توانید به رویکرد نویسنده پی ببربد:
بپسندید یا نپسندید، علوم سیاسی به‌گونه‌های گوناگون، بر زندگی همگان اثرگذار است. پس پا پیش بگذارید و اندکی دربارۀ ساختار نظام‌های سیاسی بیاموزید، دربارۀ بودوباش علم سیاست بدانید، اصطلاحات کلیدی را یاد بگیرید، انواع رژیم‌های اقتدارگرا را بشناسید، مبانی فکری ایدئولوژی‌های سیاسی را بکاوید، نحوۀ کارکرد نظام‌های پارلمانی را درک کنید، آشنایی اجمالی با حقوق بین‌الملل بیابید و دریابید چگونه روابط بین‌الملل، دنیای امروز را می‌سازد.
بی‌گمان، درنگی در ژرفنای بافت تک‌تک این مفاهیم را گیرا و شایگان خواهید یافت. کتاب علوم سياسی مارکوس استیدلمن، سیری در سامان سیال سیاست گیتی بوده که می کوشد تا شما را با اشکال حکمرانی، روابط بین الملل و منازعات سیاسی و زمینه های بروز جنگ آشنا سازد.
ژانویه ۱۹۲۰ جامعه ملل مشغول به کار بود. مقر اصلی اش در ژنو سوئیس بود و ۴۱ کشور به آن پیوسته بودند. جامعه ملل از ابتدا ناقص الخلقه بود، چون برخی از دولت های قدرتمند به آن نپیوستند یا اجازه نیافتند که بپیوندند. شامل آمریکا، آلمان و روسیه، بنابراین دو کشور قدرتمند باقی مانده در جامعه ملل یعنی بریتانیا و فرانسه، سلطه یافتند و سازمان را ابزار سیاست خارجی و پیشبرد منافع خودشان کردند.
این وضعیت از همان بدو امر، اعتبار جامعه ملل را مخدوش کرد. ساختار جامعه ملل بسیار شبیه به سازمان ملل فعلی بود. مجمع جامعه ملل بخش تقنینی سازمان بود. هر کشور عضو یک رأی در مجمع داشت و برگزاری جلسات آن سالانه بود. اگر تجاوزی روی میداد یا مشکلی پیش می آمد، جامعه ملل همواره مختار بود اعضا را به جلسه فرابخواند. وظایف اصلی مجمع، پذیرش اعضای جدید و نظارت بر بودجۀ جامعۀ ملل بود.
مشکل اصلی مجمع این بود که رأی گیری بر اساس اتفاق آرای همه اعضا بود و عملاً به هر کشوری حق وتو میداد. بنابراین چندان کامیاب نبود. شورای جامعه ملل شباهت بسیاری به شورای امنیت کنونی داشت. وظیفه اصلی شورا حفظ صلح جهانی و مجازات هرگونه تجاوز بین المللی بود. در ابتدا فقط چهار کشور روی صندلی شورا نشستند: بریتانیا، فرانسه، ژاپن و ایتالیا. سال ۱۹۲۶ به آلمان نیز رخصت عضویت دادند.
شورا سالی پنج جلسه داشت تا اوضاع جهان را ارزیابی کند و در بحران‌ها نیز فراخوان تشکیل جلسه میداد. به سرعت کم و کاستی‌های جامعه ملل بروز کرد. اولاً، به سبب رأی گیری با نظام اتفاق آرا، هر کشوری اختیار ممانعت از اقدامات مطلوب سایر اعضای مجمع را داشت و عملاً مجمع ناکارآمد بود. ثانياً، قدرت‌های بزرگ آزادانه از جامعه ملل برای تعقیب منافع سیاسی خودشان استفاده میکردند و هرگاه خودشان تجاوزی میکردند عقوبتی در پی نداشت.
ایتالیا عضوی از شورای جامعه ملل بود. آشکارا تجاوز کرد و مجازاتی ندید. سال ۱۹۳۵ ایتالیا به اتیوپی حمله کرد و جامعه ملل صرفاً شفاهی حمله ایتالیا را نکات فنی محکوم کرد و هیچ کاری برای توقفش نکرد. ژاپن دیگر کشوری بود که قوانین جامعه ملل دربارۀ تجاوز را نقض کرد. سال ۱۹۳۱ ژاپن به منچوری حمله کرد و دوباره جامعه ملل در واکنش به آن ناکام بود. تا دهه ۱۹۳۰ همگان دریافته بودند که جامعه ملل تبری کاغذی است و عزم و اراده ای برای تنبیه تجاوزات بین المللی ندارد…
در این برهه از زمان که قرار داریم، تله های بسیاری برای مردم پهن می‌شود و برای اینکه بتوانیم به هدف خود برسیم خواندن این مدل کتاب ها کمک زیادی می‌کند. کتاب علوم سياسی مارکوس استیدلمن به چنین موضوعاتی پرداخته است:
تبیین اَشکال گوناگون نظام‌های سیاسی، تبیین مفهوم فرهنگ سیاسی، تبیین فلسفۀ سیاسی کلاسیک و مدرن، تبیین اندیشۀ متفکران جریان‌سازِ دنیا، تبیین رابطۀ سیاست و فجایع انسانی، تبیین علل جنگ افروزی، تبیین کارکردهای اقتصاد بین‌المللی.
این کتاب درصورتی که در کنارش کتاب‌های دیگری هم خوانده شود می‌تواند مفید واقع شود. دغدغه های خیلی از مردم این روزها گره خورده به سیاست، درحالی که مطالعات سیاسی خیلی پایین است! شاید اگر به بهانه همین شکاف‌ها و تبلیغات اخیر، مردم به جای کانال‌ها و خبرگزاری‌های معلوم الحال دو تا کتاب مفید بخوانند خود به خود مشکل جمهوری اسلامی هم با خیلی از مخالفانش حل شود.
خواندن کتاب علوم سياسی مارکوس استیدلمن را به دوستداران مطالعه درمورد علم سیاست پیشنهاد می‌کنیم.
دیدگاه خود را ثبت کنید