چکیده
انسان، که همان اشرف مخلوقات لقب گرفته خود، خواهان جاودانگی است؛ خداوند نیز این خواسته انسان را تحقق بخشیده آن را جاودانه گردانیده، اما نه جسمش را بلکه خودِ انسان که همان روحِ اوست. این روح پس از مفارقت از جسم به مقتضای حالاتی که دارد خداود او را به عالَمی به نام برزخ منتقل می‌سازد تا اولاً جواب‌گوی اعمال انجام داده دنیایی خود باشد، ثانیاً ادامه طریق داده، به سوی جاودانگی خود سوق پیدا کند. حال، انسان در این دنیا و پیش از مفارقت روحش یا اصلاً نمی‌داند عالم برزخی وجود دارد و یا این‌که وجود عالم برزخ را دانسته ولی نمی‌داند عالم برزخ چگونه عالَمی است؟ و هزاران سؤال دیگر در مورد برزخ برای وی مجهول است. این مقاله ما را بر آن داشت تا ابتداءً به مفهوم و ضرورت برزخ پرداخته، سپس اثبات برزخ را از دیدگاه آیات و روایات بیان نموده و در نهایت، توضیحاتی کلی در مورد برزخ و عالم پس از مرگ بیان نماییم.
کلید واژه: مرگ، برزخ، انسان، دنیا، آخرت، بهشت، جهنم.
مقدمه
«مِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند!»
یکی از اصول مهم اعتقادات، مسئله معاد جسمانی است که از ضروریات دین اسلام می‌باشد؛ به این معنا که در روز موعود همین جسم و روح به صحنه قیامت باز گردانده می‌شوند. آیات متعددی نیز بر این مهم دلالت دارند؛ مانند: «بَلَی قَادِرِینَ عَلَی أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ؛ آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!»، «ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ به کلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ؛ برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد و گفت: چه کسی این استخوان‌ها را زنده می‌کند در حالی که پوسیده است؟! بگو: «همان کسی آن را زنده می‌کند که نخستین بار آن را آفرید؛ و او به هر مخلوقی داناست!»، «إِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا کُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ؛ اگر (از چیزی) تعجب می‌کنی، عجیب گفتار آن‌هاست که می‌گویند: آیا هنگامی که ما خاک شدیم، (بار دیگر زنده می‌شویم و) به خلقت جدیدی بازمی‌گردیم؟!»
دیدگاه خود را ثبت کنید