خلاصه کتاب چالش های مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور

توضیحات محصول

خلاصه کتاب چالش های مدیریت دولتی

انتشارات سمت

دانشگاه پیام نور

دکتر حسن دانایی فرد

فصل اول: آشنايي با جوهره مديريت دولتي:

مديريت دولتي:

دو تعريف ويلسون از مديريت دولتي: در ابتدا وي مديريت دولتي را اجراي نظام مند قانون عمومي مي دانست. در دهه 1940 موضع ويلسون كاملا برعكس شد و قائل به جدائي سياست و اداره بود. وي در اين دهه سياست و خط مشي را عناصري جدائي ناپذير از اداره عمومي تشخيص داد. ويلسون اظهار داشت كه اجراي قانون نسبت به تدوين قانون دشوارتر است و سياست را از اداره جدا كرد و گفت كه مسائل سياسي \ مسايل اداري نيستند.

اپل باي مي گويد:

مديريت دولتي خط مشي گذاري است اما خط مشي گذاري مستقل\ انحصاري يا جداي ازساير بازيگران نيست. خط مشي گذاري در حوزه اي صورت مي پذيرد كه نيروهاي قدرتمند در آن با هم رقابت مي كنند و جامعه نيز درآن دخالت دارد ( نوعي خط مشي گذاري كه تابع خط مشي گذاران ديگر است ). مديريت دولتي يكي از فرايندهاي سياسي است كه از آن طريق مردم حاكميت خود را محقق مي سازند.

قلمرو اداره امور عمومي (مديريت دولتي):

حوزه مديريت دولتي بين چند رشته اصلي سياست، مديريت، حقوق، علوم اجتماعي، اخلاق، دين و … .. يك رشته ميان رشته اي است. با توجه به وسعت آن يك تعريف منحصر از مديريت دولتي مشكل است.

تفاوت اداره و مديريت:

• ريشه لاتين اداره administrate به معناي خدمت كردن ولي مديريت manus به معناي كنترل با دست است.
• اداره، فعاليتهاي مربوط به حفظ اسناد، پردازش اطلاعات، كار با كاغذ وبه كار گيري قواعد، ورويه هاو خط مشيهايي كه ديگران تعيين وتدوين كرده اند است اما مديريت، وظايفي كه سازمان را در جهت تحقق اهدافش پيش مي برد. اداره در دل مديريت است.
• اداره بر فرايند استوار است، زيرا مستلزم استفاده از اسناد و مدارك، قوانين و مقررات، و دستورالعملها و آيين نامه هاي متعددي است. هر اقدامي در اداره نيازمند مجوز است اما مديريت معطوف به نتيجه است.

لذا واژه مديريت دولتي هر روز رواج بيشتري مي يابد و استفاده از واژه اداره امور عمومي روز به روز كمتر مي شود. در اداره امور عمومي وظايف سياستمداران تدوين خطمشي ها است و مديران وظيفه اجراي آنرا برعهده دارند. اما در مديريت دولتي يا اداره عمومي نوين بين سياست و اداره جدايي نيست. اجراي خط مشي از پايين به بالاست، ساختار اداري غير متمركز تر است. ( اصول اداره امور عمومي يا مديريت سنتي: ساختار نهادي، اداره امور عمومي، انگيزش كاركنان دولتي و جايگاه منفعت عامه )

مردم محوري يا حكمراني مردم:

مردم محوري مديريت دولتي را از بخش خصوصي جدا مي كند. كه از عوامل زير نشات مي گيرد:

1. قانون اساسي: قانون اساسي هر كشور تجلي گاه خواست و اراده مردم و ميثاق حكومت و ملت است. قانون اساسي محيط مديريت دولتي را تعريف مي كند البته جدا كردن قوا از يكديگر مشكل است. بعضي از وظايف قوه مقننه توسط قوه قضائي انجام مي گيرد. قانون اساسي نقشي مهم در جهت دهي مديريت دولتي دارد. آنچه قانون اساسي حكم مي كند بايد در مديريت دولتي متجلي شود.
2. منفعت عامه: بخش خصوصي به منفعت شخصي مي انديشد اما در بخش دولتي همه چيز در راستاي تحقق منفعت عامه است البته سازمان هاي بخش خصوصي علاوه بر منافع شخصي بايد در ارتقاي منافع عامه نقش ايفا كنند.
3. نيروي بازار: قيمت كالاها و خدمات بخش عمومي در محيط بازار تعيين نمي شود بلكه از طريق بودجه تعيين مي شود. درآمدهاي مديريت دولتي در ايران اكثرا از طريق نفت و ماليات است در حالي كه نيروي بازار تعيين كننده قيمت كالاها و بخش خصوصي است.