مقدمه
زُباله یا پسماند به مواد جامد، مایع و گاز (غیر از فاضلاب) گفته می‌شود که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم حاصل از فعالیت انسان بوده و از نظر تولیدکننده زائد تلقی می‌شود.
زُباله یک اشتباه رایج املایی در زبان فارسی فعلی است. بر مبنای فرهنگ فارسی معین، املای صحیح این کلمه «ذباله» است که جمع «ذبیل» به معنی آشغال است.
به محل دفن زباله‌های جامد اصطلاحاً خاک‌چال گفته می‌شود.
آنطور که آمار‌های فائو اعلام می‌کند هرسال ۱.۳میلیارد تن غذا درجهان هدر می‌رود که بیشترین ضایعات مربوط به میوه و سبزیجات، ماهی و غلات است. این درحالی است که ایران ٢,٧درصد از ضایعات غذای جهان را به خود اختصاص می‌دهد که این رقم معادل ٣٥میلیون تن است، این یعنی بخش قابل توجهی از غذا‌هایی که با زحمت به‌دست می‌آید یا میوه، غلات و سبزیجاتی که با صرف آب و انرژی زیادی رشد کرده، در نهایت تبدیل به زباله شده و به هدر می‌رود!
از سوی دیگر براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۸ سرانه تولید جهانی زباله در هر روز برابر با ۳۰۰ گرم است. این درحالی است که این رقم برای ایرانی‌ها به بیش از ۷۱۰ گرم و برای تهرانی‌ها ۷۹۰ گرم یعنی بیش از ۲ برابر متوسط جهانی است!
دیدگاه خود را ثبت کنید