با انتشار اولين ويرايش كتاب «کاردرمانی برای کودکان» کاردرمانی در حوزه ي بالینی، رشد و تغییر عمده ای را تجربه کرد. در دو ویرایش اول این کتاب،PrattوAllenعملکردهای کاردرمانی در کودکان، اطلاعات ضروری حرفهو فرایند کاردرمانی را آنچنان که در سال 1980 بود،شرح دادند.در آن زمان ابزار ارزیابی و تکنیک های مداخله ای محدود بود و مباحث تئوری بیش از تست های تجربی مورد توجه قرار داشت.اغلبکودکانی که تحت درمان کاردرمانی قرار مي گرفتند، مبتلا به ناتوانی های فیزیکی، مثل فلج مغزی بودند.کاردرمانگران عمدتا در بیمارستان ها و مراکز توانبخشی، جلسه به جلسه با کودکان کار می کردند. عوامل متعددي سبب پیشرفت کاردرمانی در کودکان شد؛در سال 1990 وضع قوانین جدید، حیطه های نويني مانند مداخلات در مدارس، گسترش خدمات در حیطه های رفتاری و یادگیری و توسعه مطالعات و تحقیقاتي که منجر به نهی مستندات علمی شد را به وجود آورد كه همگی در رشد و توسعه فعالیت بالینی کاردرمانان در حیطه ي کودکان تأثير بسزايي داشته است.
دیدگاه خود را ثبت کنید